Inga Lovise Tusvik (6. juli 1914–14. mai 1992) var ein norsk rektor og politikar for Venstre.
Tusvik vart fødd i Borgund i Møre og Romsdal, som dotter av fiskaren og småbrukeren Lars Petter Olaus Tusvik og Ingeborg Elise Maurstad. Ho fullførte examen artium ved Ålesund gymnas i 1935. Under andre verdskrigen arbeidde ho som vikar og lærer i folkeskolen i Borgund og Hareid, og dessutan eit kort bel ved Ålesund høgare almenskole. Samstundes var ho med i motstandsorganisasjonen Milorg, og vart tildelt Deltagermedaljen for arbeidet sitt der.
Etter krigen valde Tusvik å utdanna vidare seg ved Universitetet i Oslo. I 1947 tok ho embetseksamen, og i 1949 tok ho pedagogisk eksamen og leverte hovudoppgave om Berte Canutte Aarflot. I 1948 tok ho eit vikariat ved Sortland kommunale høgskule og i 1949 eit nytt ved Tromsø høgare almenskole. I 1950 vart ho fast tilsett som styrer ved Askvoll realskole, før ho vart lektor ved Rogaland offentlege landsgymnas frå 1952, og deretter rektor ved Voss gymnas frå 1969–1981.
På 1950-talet vart Tusvik òg meir aktiv i Venstre. I 1951 vart ho vald inn i Askvoll kommunestyre, og i 1955 i Time kommunestyre, samstundes som ho vart formann for Time Venstrekvinnelag. I 1960 vart ho med i Landsstyret til venstre, og på 60-talet sat ho som formann både i Rogaland Venstre si fylkeskvinnelag og Noregs Venstrekvinnelag. Etter to periodar som vararepresentant ved Stortinget, kom ho i 1965 inn som fast representant som éin av tolv kvinner. I fire år sat ho som nestformann i Administrasjonskomiteen, der ho blant anna tok til orde for fleire kvinnearbeidsplassar i distrikta, språkleg likestilling i lærebøkene, og at fredsforsking burde inn i lærebøkene i samfunnslære. Tusvik ynskte dessutan Noreg inn i EF, og at vi skulle senda norske lærarar til skular i utviklingsland.
Tusvik var òg eit organisasjonsmenneske utanfor politikken, og var blant anna aktiv i Folkeopplysningsrådet, i Rogaland bispedømeråd, i styret i Statens edruskapsdirektoratet og i Motorførernes avholdsforbund. 1970-72 var ho formann i Voksenopplæringskomiteen.
Inga Lovise Tusvik døydde i Sula.
Kjelder
Bakgrunnsstoff
