Egil Storbekken tok til med komponist- og musikarverksemda si på 1930-talet. På heimstaden Tolga verka han både som musikar og som dirigent for eit strykeorkester, janitsjarkorps, to kor og eit folkemusikkensemble. Han hadde fatta interesse for gamle norske folkemusikkinstrument som bukkehorn, lur, munnharpe, seljefløyte og tussefløyte, og reiste i femten år saman med Rikskonsertane for å presentere desse instrumenta for skuleelevar over heile landet. Han skipa òg ensemblet Tolga-Tusseladdene for å kunne framføre både folkemusikk og sine eigne komposisjonar for tussefløyte. Formell musikkutdanning hadde han ikkje, berre eit stutt studieopphald ved Musikkonservatoriet i Oslo då han hadde nådd godt vaksen alder.