|
Wereldkampioenschap voetbal 1982 (kwalificatie UEFA)
| WK voetbal kwalificatie 1982
|
| Kwalificatie UEFA
|
| Toernooi-informatie
|
| Datum
|
26 maart 1980 – 5 december 1981
|
| Teams
|
33 (van 1 confederatie)
|
| Toernooistatistieken
|
| Wedstrijden
|
126
|
| Doelpunten
|
356 (2,83 per wedstrijd)
|
| Navigatie
|
|
|
|
|
33 teams van de UEFA schreven zich in voor de kwalificatie van het Wereldkampioenschap voetbal 1982.
Opzet
De 33 teams werden in 7 groepen verdeeld.
- Groep 1-6: 5 teams, nummer 1 en 2 kwalificeren zich.
- Groep 7: 3 teams, de groepswinnaar kwalificeert zich.
Gekwalificeerde landen
Loting
De loting voor het toernooi vond plaats in in Zürich, Zwitserland op 14 oktober 1979. Tijdens de loting werden de landen verdeeld over 5 potten.
Groepen en wedstrijden
- Legenda
Er waren veertien tickets beschikbaar, vorig WK tien. Van die tien plaatsten Italië, West-Duitsland, Polen, Oostenrijk, Frankrijk, Spanje, Schotland en Hongarije zich opnieuw, Nederland en Zweden werden uitgeschakeld door respectievelijk België en Noord-Ierland. Het deelnemersveld werd aangevuld door Engeland, Sovjet-Unie, Joegoslavië en Tsjecho-Slowakije.
Groep 1
Na het winnen van de Europese titel ging West-Duitsland verder met winnen, het won alle acht wedstrijden vaak met overmacht: de doelcijfers waren: 33 voor en 3 tegen. Het "post-Beckenbauer" tijdperk barstte van de sterren, waarvan aanvaller Karl-Heinz Rummenigge algemeen gezien werd als de beste aanvaller van zijn generatie, hij scoorde negen keer in deze kwalificatie. Het sterkste deel van de groep was het middenveld, zeker nadat Paul Breitner zich na zeven jaar weer beschikbaar stelde. Breitner speelde niet meer linksback en was bij Bayern München een sensationeel duo met Rummenigge. West Duitsland had nu een middenveld met alleen maar wereldsterren, naast Breitner de ster van het EK in Italië Bernd Schuster van FC Barcelona en de spelbepaler van Hamburger SV Felix Magath. Dat bracht weer andere problemen met zich mee, want zowel Schuster als Breitner waren eigenzinnige persoonlijkheden. Schuster raakte in onmin en speelde nauwelijks meer in de kwalificatie, de wat bescheiden Magath liet zich vaak afbluffen door Breitner.
De tweede plaats ging naar Oostenrijk, dat vier jaar geleden indruk maakte op het WK in Argentinië en veel meer ervaring had opgebouwd. Topverdediger Bruno Pezzey speelde in de Bundesliga bij Eintracht Frankfurt en Herbert Prohaska was de spelmaker van de Italiaanse topclub Inter Milan. Aanvaller Hans Krankl had al een avontuur achter de rug bij FC Barcelona, hij moest plaats maken voor Schuster, maar bleef een gevreesd schutter. Oostenrijk had weinig problemen Bulgarije van zich af te schudden.
Groep 2
Voor de derde keer moesten Nederland en België tegen elkaar spelen, alleen nu waren de rollen omgedraaid. Van de gouden generatie uit de jaren zeventig waren alleen Ruud Krol en Johnny Rep bij Nederland nog over, de nieuwe spelers waren niet talentvol genoeg en de ploeg had een uiterst belabberd EK achter de rug. In de eerste poulefase werd Nederland al uitgeschakeld, na 1 kleine overwinning, 1 kleine nederlaag en een gelijkspel en een neutraal doelsaldo van 0 (4-4). De Belgen overleefden de poulefase en werden uiteindelijk tweede op dat EK met allerlei talentvolle spelers en persoonlijkheden als doelman Jean-Marie Pfaff en rechtsback Erik Gerets. Daarnaast was er ook nog het uiterst talentvolle Frankrijk als tegenstander, waar Michel Platini van AS Saint-Étienne zich steeds meer ging opwerken als de leider van het team. Ierland was een gevaarlijke outsider in deze groep met spits Frank Stapleton van Arsenal en middenvelder Liam Brady van Juventus. Kwalitatief was dit de sterkste bezetting in een kwalificatietoernooi ooit.
De Nederlandse bondscoach Jan Zwartkruis wou na het desastreus verlopen EK 1980 verjongen en pakte dat in de eerste wedstrijd tegen Ierland meteen rigoureus aan, van het EK-team waren nog slechts twee spelers in de basis en er waren vier debutanten. Nederland speelde een onsamenhangende wedstrijd, kwam nog wel met 0-1 voor door een toevalstreffer van Simon Tahamata, maar Ierland trok in de slotfase van de stormwedstrijd aan het langste eind: 2-1. In de volgende wedstrijd in Brussel waren de meer ervaren spelers van de partij; in een vooral van Nederlandse kant veel te harde wedstrijd verloor Nederland met 1-0 door een strafschop van Erwin Vandenbergh, veroorzaakt na onnodig balverlies van Willy van de Kerkhof. Na een ook al snel slecht verlopen mini-WK in Uruguay (Uruguay-Nederland 2-0, Nederland-Italië 1-1) nam Zwartkruis ontslag, assistent Rob Baan verving hem in de thuiswedstrijd tegen Cyprus in Groningen, daarna volgde de bij PSV Eindhoven succesvolle ex-international Kees Rijvers hem op.
Opmerkelijk was dat Rijvers zich direct inzette voor een terugkeer van de op dat moment 33-jarige Johan Cruijff. Nadat Cruijff was opgenomen in de selectie voor een wedstrijd tegen Frankrijk in maart 1981, bedankte hij echter op het laatste moment omdat hij vanwege zakelijke belangen niet in een shirt van KNVB-sponsor Adidas wilde spelen. Rijvers boekte meteen een wat gelukkige overwinning op een sterk spelend Frankrijk dankzij een vrije trap van Arnold Mühren en de kansen voor plaatsing voor het WK waren weer open.
België deed goede zaken door drie punten te verzamelen in de confrontaties tegen Ierland. Op 9 september boekte België een 2-0 overwinning op Frankrijk dankzij doelpunten van de aanvallers Alex Czerniatynski en Erwin Vandenbergh en omdat Nederland thuis gelijk speelde tegen Ierland waren de Belgen verzekerd van een WK-ticket. Rijvers dacht met een overrompelingstactiek de Ieren te overbluffen (vier aanvallers), maar vergat zorg te besteden aan de defensie. Ten einde raad besloot Rijvers naar New York te gaan om de bij New York Cosmos in ongenade gevallen Johan Neeskens te benaderen. Rijvers besloot de ex-vedette bij hem in huis te nemen en hem wedstrijdfit te krijgen voor de thuiswedstrijd tegen België. De kansen waren gunstig geworden, omdat Ierland op dezelfde dag met 3-2 van Frankrijk had gewonnen; als Nederland met 4 doelpunten verschil zou winnen zou men later in Parijs genoeg hebben aan een gelijkspel om zich te plaatsen. De gok met Neeskens pakte goed uit, want Neeskens blonk uit op het middenveld en de toch al geplaatste Belgen werden overlopen. Na 55 minuten was de stand al 3-0 voor Nederland en de Belgische verdediger Walter Meeuws was uit het veld gestuurd. Nederland had nog één doelpunt nodig om Ierland voor te zijn en dat werd ook geroepen door de stadionspeaker. Deze actie had een averechts effect, want het motiveerde de Belgen tot op het bot om niet nog meer doelpunten toe te staan.
Het kwam nu aan op de confrontatie tegen Frankrijk: bij een overwinning was Nederland geplaatst, bij een gelijkspel moest de vice-wereldkampioen een beslissingswedstrijd spelen tegen Ierland, bij een overwinning van Frankrijk was dat land geplaatst. De trainingsuurtjes in huize Rijvers hadden nu weinig effect, want Neeskens kon het niet bolwerken tegen het sterke Franse middenveld. In de tweede helft kreeg Nederland een vrije trap tegen, een specialiteit van Platini. De zenuwen sloegen toe bij de Nederlanders en er ontstond een merkwaardig tafereel, Ruud Krol besloot op het laatste moment een hoek af te schermen, de andere hoek moest doelman Hans van Breukelen verdedigen. Hij was echter te laat op het schot en Frankrijk stond met 1-0 voor. Nederland was niet meer bij machte wat te doen aan de achterstand en in de slotfase zorgde Didier Six voor de beslissing. Frankrijk plaatste zich voor het WK en het was het begin van een glorierijke periode, Nederland daarentegen likte de wonden, na twee opeenvolgende WK-finales in 1974 en 1978 en 2 kwalificaties voor EK-eindronden in 1976 (3de plaats) en 1980, haalde het land niet eens de eindronde van het WK 1982. Het zou het begin zijn van 6 magere jaren voor het Nederlands Elftal, waarin de 3 kwalificaties voor het WK 1982, EK 1984 en WK 1986 steeds nèt werden misgelopen op 1 punt tekort of een nèt iets te gering doelsaldo bij een gelijk aantal punten.
| Pos
|
Land
|
Wed
|
Win
|
Gel
|
Ver
|
DV
|
DT
|
+/−
|
Pnt
|
| 1. |
 België
|
8
|
5
|
1
|
2
|
12
|
9 |
+3
|
11
|
| 2. |
 Frankrijk
|
8
|
5
|
0
|
3
|
20
|
8 |
+12
|
10
|
| 3. |
 Ierland
|
8
|
4
|
2
|
2
|
17
|
11 |
+6
|
10
|
| 4. |
 Nederland
|
8
|
4
|
1
|
3
|
11
|
7 |
+4
|
9
|
| 5. |
 Cyprus
|
8
|
0
|
0
|
8
|
4
|
29 |
–25
|
0
|
Groep 3
Eindelijk plaatste de "generatie Oleh Blochin" zich voor een internationaal toernooi, de Sovjet-Unie plaatste zich probleemloos voor de eindronde, voor de eerste keer sinds 1970. Blochin was een van de liefst acht spelers van Dinamo Kiev uit de Oekraïne in de selectie en ook Dinamo Tbilisi uit Georgië was een sterk bolwerk in het voetbal van de Sovjet-Unie.
Het had weinig gescheeld, of Wales was de vierde vertegenwoordiger in het Engelse voetbal geworden op de eindronde, net als in 1958. Naaste concurrent Tsjecho-Slowakije verloor op IJsland een duur punt, maar Wales verzuimde het af te maken door thuis gelijk te spelen tegen hetzelfde IJsland: 2-2 door een 2-0 voorsprong te verspelen. De Tsjechen hadden genoeg aan een gelijkspel tegen de Sovjet-Unie om zich dankzij een beter doelsaldo dan Wales te kwalificeren. Opvallend was de crisis in het Turkse voetbal, het veroverde geen enkel punt.
Groep 4
Engeland plaatste zich voor de eerste keer sinds 1970 voor de eindronde, maar het hoefde niet trots te zijn op deze prestatie. Het verloor drie keer een uitwedstrijd, van Roemenië, Zwitserland en Noorwegen, geen hoogvliegers. Dat het team zich toch plaatste kwam doordat alle ploegen veel puntverlies leden en omdat Engeland de vierde uitwedstrijd tegen het sterkste land Hongarije met 3-1 won dankzij twee treffers van Tony Woodcock. Engeland had in de laatste thuiswedstrijd tegen hetzelfde Hongarije genoeg aan een punt om zich te plaatsten en won met 1-0 dankzij een doelpunt van Paul Mariner van Ipswich Town.
De Hongaren waren de meest constante ploeg van deze merkwaardige groep en werden groepswinnaar, Roemenië kwam aan het einde van de cyclus één punt tekort door drie punten te verspelen aan Zwitserland. Het verschil tussen de nummer één en vijf van deze groep was slechts vier punten.
Groep 5
De definitieve doorbraak van het Deense voetbal liet nog even op zich wachten, inmiddels speelden vrijwel alle Deense voetballers bij Europese topclubs, maar een valse start van drie nederlagen viel niet meer goed te maken. De Denen lieten wel hun potentiële klasse zien door met 3-1 te winnen van Italië. Uiteindelijk plaatsten de Italianen en de Joegoslaven zich probleemloos voor de eindronde.
Groep 6
Groep 6 was ook een wisselvallige groep, waar alle ploegen van elkaar konden winnen. De meest constante ploeg was Schotland, dat met de sterren van FC Liverpool Kenny Dalglish en Graeme Souness veel potentieel had. De tweede plaats leek een strijd te worden tussen Zweden en Portugal, maar deze ploegen verloren veel dure punten, zo werd Portugal definitief uitgeschakeld door met 4-1 van het nietige Israël te verliezen. Lachende derde werd Noord-Ierland, dat zich plaatste met het merkwaardige doelsaldo van zes doelpunten voor en drie tegen in acht wedstrijden. Het werd de tweede deelname van de Noord-Ieren sinds 1958 en bereikte nu wat met hun topvedette George Best nooit lukte.
Groep 7
Deze groep bestond slechts uit drie teams, waarbij Polen en Oost-Duitsland streden om één plek. De Polen waren gewaarschuwd, omdat de Polen in de kwalificatieronde van het EK in 1980 drie punten verspeelden tegen de Oost-Duitsers. In Chorzów won Polen met 1-0 door een vrije trap van Andrzej Buncol en de Oost-Duitsers waren vastbesloten het goed te maken in het grote stadion van Leipzig. De 92.000 toeschouwers waren snel ontnuchterd, toen de Polen al na vijf minuten met 2-0 voorstonden. De eindstand werd 2-3 voor Polen, de Polen hadden langzamerhand afscheid genomen van de generatie van 1974. maar de ploeg produceerde nog steeds topvoetballers. De latere aanvaller van Feyenoord Wlodi Smolarek was de belangrijkste nieuwe speler.
Externe links
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Groep 7: In de 77e minuut werd de wedstrijd tussen Malta en Polen stilgelegd, de uitslag die op het bord stond werd de eindstand.
|
|
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
