De gemeente Wölpinghausen bestaat sedert haar totstandkoming in 1974 uit de volgende Ortsteile:
Bergkirchen, ten oost-zuidoosten van het hoofddorp
Schmalenbruch, een buurtje tussen Bergkirchen en Wiedenbrügge, inclusief Windhorn, een verder oostelijk gelegen gehucht; ook wel beschouwd als een deel van Wiedenbrügge.
Wiedenbrügge (ten noordoosten van het hoofddorp), inclusief Buschmanns Landwehr
Wölpinghausen, inclusief gedeeltes van Berghol en Spießingshol.
Infrastructuur, geografie
Het landschap in de gemeente bestaat uit grote, open gebieden met boerenland, afgewisseld met grote bospercelen. Ten westen strekt zich de heuvelrug Rehburger Berge uit.
Op onregelmatige uren rijden er streekbussen van o.a. Hagenburg door Wölpinghausen naar Loccum v.v..[2]
Geschiedenis
De Schaumburger gebieden van 1648-1866. Wölpinghausen ligt in het grijze, destijds Lippische gebied.
Het dorp wordt als "Welpingehusen" in 1286 voor het eerst in een document vermeld. Evenals Wiedenbrügge was het een Hagenhufendorf, een lintdorp, ontstaan door ontginning van het oude Dühlwald. Bergkirchen, "Berkerken" volgens een akte uit 1174, is veel ouder. Het bestond uit een aantal boerderijen langs een hoger gelegen weg door de heuvels, die in tegenstelling tot het omringende Dühlwald, bijna altijd goed begaanbaar was en al in de vroege middeleeuwen een regionale handelsroute werd. Pas nadat Bergkirchen zwaarder door de Dertigjarige Oorlog (1618-1648) was geteisterd dan Wölpinghausen, werd dat laatste dorp belangrijker dan Bergkirchen.
In 1847-1848 liet vorst Georg Wilhelm von Schaumburg-Lippe als herinnering aan zijn voorvader Wilhelm de Wilhelmsturm bouwen. Sommigen stellen, dat deze toren voor landmeetkundige doelen nodig was, anderen beweren, dat de bouw een werkverschaffingsproject voor de, zeer arme, plaatselijke bevolking was. Over verscheidene heren van Schaumburg-Lippe wordt verteld, dat dezen in de 18e en 19e eeuw door werkverschaffing, verbetering van de landbouw, invoering van nieuwe gewassen e.d. de armoede in hun gebied probeerden te bestrijden.
In de eerste helft van de 20e eeuw was er te Bergkirchen enige mijnbouw. Ook was er een steengroeve. Van 1898 - 1964 liep het spoorlijntje Steinhuder Meer-Bahn door Schmalenbruch en Wiedenbrügge. het diende o.a. voor vervoer van toeristen naar het Steinhuder Meer. Het spoorlijntje bleek onrendabel, werd opgeheven en verwijderd, en over delen van het tracé loopt tegenwoordig een fietspad.
Bezienswaardigheden, recreatie
De omgeving van de dorpen is geschikt voor, ook meerdaagse, wandel- en fietstochten.
De in 1847 gebouwde 25 meter hoge uitzichttoren Wilhelmsturm in de Rehburger Berge, ten noordwesten van Wölpinghausen, is in de weekends te bezichtigen en beklimmen, en is een geliefd doel voor uitstapjes. Het bos, dat deze heuvelrug bedekt, wordt ten dele als een laatste restant van het oude, oerwoudachtige Dühlwald beschouwd.
Bezienswaardig is de evangelisch-lutherse Catharinakerk in Bergkirchen. Ze dateert uit de 12e t/m 14e eeuw en werd in 1781 uitgebreid. Het interieur is grotendeels laat-17e-eeuws.
