Ulcinj
Ulcinj (Montenegrijns: Улцињ; Albanees: Ulqin, bepaalde vorm Ulqini; Italiaans: Dulcigno) is een plaats en gemeente en de zuidelijkste badplaats in Montenegro. De stad ligt aan de Adriatische Zee en telt circa 20.000 inwoners, grotendeels Albanezen. Deze plaats kenmerkt zich door zijn zandstranden en met zijn Oosterse uitstraling door onder andere de oude Turkse patriciërshuizen, moskeeën, de met mozaïeken vorstelijke burcht Ratislava en de indrukwekkende oude vestingmuren. Nabij ligt tevens het 12 km lange strand van de Montenegrijnse kust "Velika Plaža". In de omgeving ligt de rivierdelta van de Bojana (Albanees: Bunë), met onder andere watervogels, wilde paarden en wilde zwijnen Bevolking Zie Albanezen in Montenegro voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Volgens de volkstelling van 2011 heeft de stad Ulcinj 10.707 inwoners. In de omliggende dorpen wonen nog eens 9.214 mensen, wat neerkomt op een bevolking van 19.921 voor de gemeente Ulcinj.
Van de 19.921 inwoners identificeerden 14.076 (70,66%) zichzelf als etnische Albanezen, waarmee Ulcinj de grootste en de belangrijkste plaats voor de Albanezen in Montenegro is. Verder identificeerden 2.478 (12,44%) personen zichzelf als Montenegrijnen, 1.145 (5,75%) als Serviërs, 780 (3,92%) als Moslim van nationaliteit, 449 (2,25%) als Bosniakken en 232 (1,17%) ) als Roma en Balkan-Egyptenaren. Daarnaast wonen er nog andere kleinere bevolkingsgroepen in de gemeente, terwijl een deel van de respondenten geen antwoord heeft gegeven op de vraag met betrekking tot etniciteit. Tot het begin van de 21ste eeuw leefde er ook een kleine Afro-Albanese gemeenschap; zij waren de nakomelingen van slaven die in de 18e eeuw uit Soedan en Tsjaad naar Tripoli werden gebracht, om vervolgens doorverkocht te worden in andere havens aan de overkant van de Middellandse Zee, waaronder in Ulcinj.[2] Na de afschaffing van de slavernij was er - buiten raciale kenmerken - geen verschil met de Albanese gemeenschap: de Afro-Albanezen spraken het Albanees als moedertaal, waren moslim en droegen traditionele Albanese kleding. Door culturele assimilatie (gemengde huwelijken) is deze gemeenschap inmiddels (bijna) verdwenen - in 2013 was er slechts één persoon in Ulcinj overgebleven. De belangrijkste persoon uit deze gemeenschap was fotograaf, acteur en partizaan Rizo Šurla (1922-2003).[3] ReligieDe laatste volkstelling werd uitgevoerd in 2011. Van de 19.921 inwoners noemden 14.308 zichzelf moslims, oftewel 71,28% van de bevolking. De rest van de bevolking had een andere geloofsovertuiging of was niet religieus. Ulcinj heeft een hoge concentratie van moslims in Montenegro. De rest van de bevolking was Servisch-Orthodox, katholiek of had een andere religie.
Plaatsen binnen de gemeenteDe gemeente Ulcinj bestaat uit 41 nederzettingen; 53,75% van de bevolking van de gemeente Ulcinj woont in de stad Ulcinj en de overige 46,25% woont in dorpen op het platteland.
Galerij
Bronnen, noten en/of referenties
Zie de categorie Ulcinj van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Information related to Ulcinj |