Thiosulfaten zijn zouten van thiozwavelzuur en vormen een klasse van ionairezwavelverbindingen. Ze bestaan uit een verbinding tussen twee zwavelatomen, met 3 zuurstofatomen gebonden aan een van deze twee zwavelatomen. Het bezit een tweewaardig negatieve lading. De brutoformule is S2O32−. Thiosulfaten kunnen beschouwd worden als afgeleiden van thiozwavelzuur. Gemiddeld draagt zwavel de oxidatietoestand +II in het thiosulfaat-ion.
Deze reactie kan gebruikt worden om in het laboratoriumin situ zwavel te genereren. Daarnaast geeft deze reactie ook meteen aan dat thiozwavelzuur slechts een hypothetische verbinding is.
Toepassingen
Zouten van het thiosulfaat-ion, zoals natriumthiosulfaat, worden veelvuldig gebruikt in het laboratorium en in verschillende praktische toepassingen. Natriumthiosulfaat wordt gebruikt in de fotografie voor het fixeren. Hierbij wordt het onbelichte zilverbromide op het lichtgevoelige materiaal opgelost door complexatie met het thiosulfaat-ion:
De aanwezigheid van thiosulfaat in een oplossing kan worden aangetoond door een overmaat zilvernitraat-oplossing toe te voegen. Zilverthiosulfaat slaat hierbij neer: