Slovenië werd op 9 oktober 2022 ingedeeld in EK-kwalificatiegroep H met Denemarken, Finland, Kazachstan, Noord-Ierland en San Marino.[1] Het won op 23 maart 2023 zijn eerste wedstrijd door een 1–0 achterstand na de rust om te draaien om te draaien in een 1–2 overwinning tegen Kazachstan. Het won drie dagen later ook zijn eerste thuiswedstrijd, tegen San Marino, wederom dankzij twee doelpunten in de tweede helft (2–0). Op 16 juni 2023 verspeelde Slovenië zijn eerste punten met een 2–0 nederlaag in Finland. Drie dagen later kwam het via Andraž Šporar op een voorsprong in de thuiswedstrijd tegen Denemarken, maar speelde het door een doelpunt van Rasmus Højlund nog voor de rust met 1–1 gelijk. Slovenië won in september 2023 met 4–2 van Noord-Ierland en met 0–4 van San Marino. Een dubbelslag van Benjamin Šeško in de eerste helft en een treffer van Erik Janža in de blessuretijd leverde Slovenië op 14 oktober 2023 een 3–0 zege op Finland op, waarna er drie dagen later dankzij een vroeg doelpunt van Adam Gnezda Čerin met 1–0 werd gewonnen van Noord-Ierland op Windsor Park. Op 17 november 2023 verloor Slovenië in Kopenhagen met 2–1 van Denemarken. Slovenië kwalificeerde zich op 20 november 2023 voor de eindronde met een 2–1 overwinning tegen Kazachstan. Benjamin Verbič maakte in de slotfase het winnende doelpunt.[2]
Slovenië begon zijn EK op 16 juni 2024 in Stuttgart tegen Denemarken. Christian Eriksen opende in de zeventiende minuut de score namens de Denen op aangeven van Jonas Wind na een ingooi. Denemarken verzuimde de score uit te breiden, terwijl Slovenië in de tweede helft beter in de wedstrijd kwam. Benjamin Šeško raakte in de 67ste minuut de paal. Vlak daarna scoorde Erik Janža uit een afgeslagen hoekschop, waarmee de wedstrijd in een 1–1 gelijkspel eindigde.[4]
Slovenië speelde op 20 juni 2024 zijn tweede wedstrijd, tegen Servië in München. De eerste helft was doelpuntloos. Timi Max Elšnik schoot op de paal, Šeško schoot over het Servische doel en Aleksandar Mitrović stuitte op Jan Oblak. In de tweede helft miste Mitrović nog enkele kansen en werd een doelpoging van Šeško gestopt door Predrag Rajković voordat Žan Karničnik een voorzet van Elšnik binnentikte om Slovenië op een 1–0 voorsprong te zetten. Vervolgens raakte Mitrović de lat. In de slotseconden kopte Luka Jović raak uit een hoekschop, waardoor de wedstrijd eindigde in een 1–1 gelijkspel.[5]
Slovenië speelde op 25 juni 2024 zijn laatste groepswedstrijd, tegen Slovenië in Keulen. In de twintigste minuut vond Bukayo Saka het net op aangeven van Phil Foden, die buitenspel stond, waardoor het doelpunt werd afgekeurd door de grensrechter. Verder in de eerste helft eindigden een kopbal van Šeško, een schot van Harry Kane en een vrije trap van Foden in de handen van doelmannen Oblak en Jordan Pickford, terwijl Kane niet wist te scoren uit een voorzet van Kieran Trippier. Ook de tweede helft bleef doelpuntloos, ondanks schoten van Declan Rice en invaller Cole Palmer. Door het gelijkspel eindigde Slovenië met drie punten als een van de vier beste nummers 3, waarmee het zich voor het eerst plaatste voor de knock-outfase van het EK.[6]
Slovenië speelde op 1 juli 2024 in de achtste finales in Frankfurt am Main tegen Portugal, dat als eerste eindigde in groep F. Erik Janža was geschorst door zijn gele kaarten in de wedstrijden tegen Servië en Engeland. In de eerste helft kwam Bruno Fernandes niet bij een voorzet van Bernardo Silva, schoot Cristiano Ronaldo over uit een vrije trap en schoot João Palhinha vlak naast het doel. In de tweede helft schoot Šeško naast en werd een schot van Ronaldo gered door Oblak. Na negentig minuten was er nog niet gescoord, waardoor een verlenging werd gespeeld. In de verlenging kreeg Portugal een strafschop toegekend na een overtreding van Vanja Drkušić op Diogo Jota, maar de inzet van de Portugese aanvoerder Ronaldo werd gekeerd door de Sloveense aanvoerder Oblak. Šeško stuitte later op Diogo Costa. In de verlenging had bondscoach Matjaž Kek een rode kaart ontvangen. Doordat ook in de verlenging niet werd gescoord, werd er een strafschoppenserie gespeeld. Slovenië miste via Josip Iličić, Jure Balkovec en Benjamin Verbič alle drie zijn strafschoppen, terwijl Portugal zijn drie strafschoppen via Ronaldo, Fernandes en Bernardo Silva benutte. Zo werd Slovenië uitgeschakeld.[7]
Selectie, staf en statistieken
Op 21 mei 2024 werd een 30-koppige voorlopige selectie bekendgemaakt.[8] Op 7 juni 2024 werd een 26-koppige definitieve selectie bekendgemaakt, waarbij ten opzichte van de voorlopige selectie Matevž Vidovšek, Žan Zaletel, Luka Zahovič en Miha Zajc waren afgevallen.[9]Jasmin Kurtić was met 91 interlands de meest ervaren international en Josip Iličić was met 36 jaar de oudste speler in de selectie, terwijl Igor Vekić, Adrian Zeljković en Nino Žugelj met 1 interland de minst ervaren internationals waren en Benjamin Šeško met 21 jaar de jongste speler in de selectie was.
↑ abGelijke stand op onderling resultaat (Slovenië 1–1 Denemarken), totale doelsaldo (0) en aantal gemaakte doelpunten (2). Gerangschikt op Fair-playscore als doorslaggevend: Denemarken –6, Slovenië –7.
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
