Rudolf Bakker

Rudolf Bakker
Rudolf Bakker (2010)
Rudolf Bakker (2010)
Achtergrondinformatie
Geboren 19 december 1929
Geboorteplaats Sint Anna ter Muiden
Overleden 18 augustus 2017
Overlijdensplaats Avignon
Land Vlag van Nederland Nederland
Beroep journalist en schrijver
Portaal  Portaalicoon   Media

Rudolf Bakker (Sint Anna ter Muiden, 19 december 1929 – Avignon, 18 augustus 2017) was een Nederlandse journalist en schrijver.[1]

Hij was buitenland-correspondent in Rome, Bonn, Londen en Parijs voor onder meer (voorlopers van) de GPD-bladen, Haagsche Courant en HP/De Tijd.

Bakker woonde sinds 1976 in Parijs en sinds 1993 in Saint-Rémy-de-Provence. Hij is vooral bekend door zijn vaak onconventionele reisgidsen over Frankrijk, dan wel boeken die anderszins met dat land te maken hebben. Bakker publiceerde echter ook autobiografisch werk: in 1998 verschenen in de reeks Privé-domein zijn memoires onder de titel Hoe komt het dat ik nog leef.

Rudolf Bakker werd gedecoreerd als ridder in de Orde van Oranje-Nassau.

Werken

  • Gallische brieven (1991)
  • Hoe komt het dat ik nog leef (1998)
  • Provence en Côte d'Azur, benevens de Alpes-Maritimes en de Alpes-de-Haute-Provence (1999)
  • Altijd weer Frankrijk en andere Gallische hartenkreten (1999)
  • Het treintje van de weemoed (2001)
  • Provence & Côte d'Azur, benevens de Alpes-Maritimes en de Alpes-de-Haute-Provence (2005, hernieuwde editie)
  • Gewoon doorlopen, er is niets te zien (2006)
Zie de categorie Rudolf Bakker van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.