| Regering-Rogier II
|
|
Voorzitter van de Ministerraad Charles Rogier
|
| Coalitie
|
Liberale Partij
|
| Zetels Kamer
|
71 van 108 (10 december 1857)
|
| Premier
|
Charles Rogier
|
| Aantreden
|
9 november 1857
|
| Ontslagnemend
|
21 december 1867
|
| Einddatum
|
3 januari 1868
|
| Voorganger
|
De Decker
|
| Opvolger
|
Frère-Orban I
|
|
|
De regering-Rogier II (9 november 1857 - 3 januari 1868) was een Belgische regering. Deze werd tot stand gebrachten door de Liberale Partij. Ze volgde de regering-De Decker op en werd opgevolgd door de regering-Frère-Orban I. Op de dag van vandaag is deze regering nog steeds de langstlopende regering die het land ooit heeft gekend.
Verloop
Nadat de katholieken bij de gemeenteraadsverkiezingen van 27 oktober 1857 een zware nederlaag leden, beschouwde De Decker dit als een afkeuring van zijn beleid en nam de regering-De Decker erg tegen de zin van de koning op 30 oktober 1857 ontslag, waarna er nieuwe parlementaire verkiezingen werden uitgeschreven voor 10 december.
De regering voerde een politiek van vrijhandel en economische expansie, waarbij ze geen oog had voor sociale maatregelen. In 1860 schafte minister van Financiën Walthère Frère-Orban het octrooirecht definitief af. Voortaan moesten burgers geen tol meer betalen bij het betreden van de stad en aldus werden de meeste stadsvesten en stadspoorten neergehaald. De beslissing van Frère-Orban is van groot belang geweest voor de ruimtelijke structuur van veel Belgische steden die bevrijd waren van de nauwe stadsomwallingen en voortaan vrij konden expanderen. Ook schafte hij de exporttaksen af en richtte hij nieuwe banken op, zoals het Gemeentekrediet van België en de Algemene Spaar- en Lijfrentekas.
In 1864 kwam de liberale meerderheid in de Kamer van volksvertegenwoordigers in gevaar, waardoor vervroegde verkiezingen plaatsvonden op 11 augustus 1864, die de liberalen weer een meerderheid gaf.
In 1864 werd de Spellingscommissie opgericht met de bedoeling om middelen voor te stellen die zouden kunnen leiden tot een eenparige Spelling der Nederduitsche taal.
In 1867 liepen de spanningen tussen de oudere, meer gematigde Rogier en de jongere, radicalere Frère-Orban zodanig op dat samenwerking in de regering vrijwel onmogelijk werd. Daarop nam Rogier ontslag en op 3 januari 1868 werd hij opgevolgd door Frère-Orban. Vanaf dan was zijn politiek rol zo goed als uitgespeeld.
Samenstelling
De regering telde zes ministers.
Herschikkingen
.jpg)
.jpg)
.jpg)
