Hij wordt beschouwd als de beste cellist van zijn tijd. In de loop van zijn leven maakte hij veel plaatopnamen. Daarvan zijn de tussen 1933 en 1936 gemaakte opnames van Bachscellosuites het bekendst. Casals kreeg ook soloconcerten aan zich opgedragen, zoals het 2e celloconcert (1909) van de Nederlandse componist en pianistJulius Röntgen, met wie hij jarenlang een duo vormde. Ook maakte hij deel uit van het befaamde pianotrioCortot - Thibaud - Casals.
Zijn memoires heeft hij in 1970 laten publiceren onder de titel Joys and Sorrows: Pablo Casals, His Own Story (1970).
Postume onderscheidingen
In 1979, toen zijn stoffelijke resten vanuit Puerto Rico werden overgebracht om te worden bijgezet in zijn geboorteplaats El Vendrell, kreeg hij postuum de Medalla d'Or de la Generalitat, de hoogste onderscheiding van de Catalaanse regering.
