Sporting Club Nîmois werd in 1901 gesticht door Henri Monnier. De club speelde de finale om de titel van Languedoc in 1908 tegen Olympique Cettois. Nîmes won en kon zich zo kwalificeren voor de eindronde om het Franse kampioenschap, daar werd de club echter al in de eerste ronde uitgeschakeld door Olympique Marseille.
In 1922 slorpte de club F.A. Nîmois op maar behield wel gewoon zijn naam. Drie jaar later werd de club vicekampioen in de zuidoostelijke competitie. In 1927 speelde de club in de hoogste klasse van dat moment Division d'Honneur.
Het Jean Bouin Stadion werd in 1931 in gebruik genomen. Na de start van de huidige competitie in 1932 speelde de club in de eerste klasse tot 1935, door financiële problemen legde de club de boeken neer in 1937. Door inspanningen van plaatselijke zakenmensen verhuisde de club naar het district Lozère-Gard en werd heropgericht als Olympique Nîmes.
Olympique Nîmes
Olympique Nîmes werd in 1937 opgericht, twee jaar later werd de hoogste klasse bereikt, tijdens de oorlog speelde de club in de hoogste klasse (al zijn die resultaten niet officieel). In 1950 keerde de club opnieuw naar de Eerste klasse terug voor een periode van 17 seizoenen. Van 1958 tot 1960 werd de club drie keer op rij vicekampioen, in 1967 degradeerde de club maar keerde al na één seizoen terug naar de Eerste klasse en werd opnieuw vicekampioen. In 1981 ging de club weer terug naar de tweede klasse en waren de vette jaren voorbij. Voor het seizoen 1983/84 kon de club nog een keer terugkeren maar dan duurde het zeven jaar vooraleer Nîmes weer eersteklassevoetbal bracht.
Op 15 februari 1989 verhuisde het team naar het Stade des Costières de Nîmes, de standaardcapaciteit van het stadion is 18.482 toeschouwers, maar het is al meer geweest. In het seizoen 1991/92 werd een recordaantal toeschouwers geteld in een wedstrijd tegen Olympique Marseille (25.051).
Na de degradatie uit eerste in 1993 kon de club niet meer terugkeren naar de Ligue 1. In het eerste seizoen in de Ligue 2 werd de club vierde en werd de promotie net gemist, het volgende seizoen werd de club laatste. In 1997 keerde de club terug naar Ligue 2 voor een verblijf van vijf seizoenen. In 2008 promoveerde de club weer. Het hele seizoen leek het erop alsof de club meteen zou degraderen, maar na een overwinning op de laatste speeldag tegen Stade Brestois kon de club het behoud verzekeren. In het seizoen 2009/10 deed de club het een stuk beter en maakte het zelfs lange tijd kans op promotie. Uiteindelijk eindigde Nîmes op de 10e plaats. Het seizoen daarop eindigde Nîmes op de voorlaatste plaats waardoor het degradeerde naar de Championnat National. In 2011-2012 promoveerde Nîmes weer en eindigde het volgende seizoen op een verdienstelijke 8e plaats. Na een aantal plaatsen in de middenmoot eindigde de club in 2017 zesde en in 2018 werden ze vicekampioen, waardoor ze na 25 jaar terug hun opwachting maken in de hoogste klasse.
In hun eerste seizoen werden ze knap negende. In 2019/20 verliep het minder vlot en van de 13de tot de 15de speeldag stond de club laatste. Door de coronacrisis werd het seizoen tien speeldagen voor het einde stopgezet, Nîmes stond op dat moment achttiende, en in normale omstandigheden zouden deze plaatst een barrage tegen een tweedeklasser moeten spelen voor het behoud, maar de bond besliste om slechts twee clubs te laten degraderen en geen barrage te spelen waardoor de club gered werd. Een jaar later degradeerde de club toch naar de Ligue 2 doordat ze op de negentiende plaats waren geëindigd.