Pressler werd geboren in Duitsland. Vanwege hun Joodse afkomst vluchtte het gezin Pressler in 1938 voor het nazibewind naar het toenmalige mandaatgebied Palestina. De meeste naaste familieleden, die in Duitsland waren gebleven, overleefden de holocaust niet. De voornaam Max waarmee hij geboren was veranderde Pressler later in Menahem om zijn Joodse identiteit en zijn verbondenheid met de staat Israël te benadrukken.
Gedurende drie decennia was Pressler nauw verbonden met het Vermont Mozart Festival, dat in 1974 werd opgericht door zijn vriend en agent Melvin Kaplan. Pressler trad er vaak op, zowel als solist als in kamermuziekverband. Hij leidde er ook zeer populaire workshops. Na 2008, toen het Beaux Arts Trio niet meer bestond, bleef Pressler tot op hoge leeftijd optreden, als solist (al dan niet met orkest) en in kamermuziekensembles van diverse samenstelling.
Naast meer dan vijftig opnames met het Beaux Arts Trio heeft Pressler nog dertig andere opnames gemaakt.[1] Hij redigeerde de uitgave van de laatste pianosonate (nr. 9) van Sergej Prokofjev.
Pressler overleed op 6 mei 2023 op 99-jarige leeftijd.[2]
In 2014 maakte Grete Liffers de documentaire The Life I Love - The pianist Menahem Pressler.
Prijzen en onderscheidingen
Pressler ontving vele prijzen en onderscheidingen,[3] waaronder England's Record of the Year (1997), vier nominaties voor een Grammy Award en de Lifetime Achievement and Gold Medal of Merit van de National Society of Arts and Letters. Hij kreeg eredoctoraten van de University of Nebraska–Lincoln, University of Kansas, de San Francisco Conservatory of Music en de North Carolina School of the Arts. Hij werd in 2000 gekozen tot lid van de National Academy of Arts and Sciences.