Het Japans bevat vele woorden van buitenlandse oorsprong. Samen met Portugese drongen er in de 16e en 17e eeuw vele Nederlandse woorden via handelsactiviteiten door tot het Japans. De Nederlandse Vereenigde Oostindische Compagnie begon haar handel in Japan in de haven van Hirado in West-Japan in 1609. In 1640 verhuisde het bedrijfskantoor naar het kunstmatige eilandje Dejima in Nagasaki. Tijdens de isolationistische periode van het sakoku-beleid bleven de Nederlanders daar tot 1854 het enige toegestane westerse handelscontact met Japan. Via rangaku ('Nederlandse wetenschap') kwamen Nederlandse, en in het verlengde daarvan westerse, ideeën Japan binnen. Hierdoor kwam een aantal Nederlandse termen en woorden in de Japanse woordenschat terecht. Ze overleefden tot in het heden.
Opmerkelijk zijn de medische woorden in het Japans. Die zijn daar gekomen dankzij het werk van de Duitse arts en botanicusVon Siebold, die in de jaren 20 van de 19e eeuw jarenlang in Japan verbleef.
Oorspronkelijk Nederlandse woorden die op een medeklinker eindigen krijgen in het Japans een klinker aan het eind, vaak een "u". De reden hiervan is dat de lettergrepen van Japanse woorden altijd op een klinker eindigen, met uitzondering van lettergrepen met een "n" aan het eind.[1]
.png)