Italië was een van de 51 leden van de UEFA die zich inschreef voor de kwalificatie voor het EK 2012. Twee van die leden, Polen en Oekraïne, waren als organiserende landen al geplaatst. Italië werd ingedeeld in groep C als groepshoofd, samen met Servië (uit pot 2), Noord-Ierland (uit pot 3), Slovenië (uit pot 4), Estland (uit pot 5) en Faeröer (uit pot 6). De nummers 1 en 2 uit elke poule kwalificeerden zich direct voor het Europees kampioenschap.
Italië speelde tien kwalificatiewedstrijden, tegen elke tegenstander twee. In deze reeks scoorde het elftal 20 doelpunten en kreeg 2 tegendoelpunten. De ploeg plaatste zich met de eerste plaats direct voor het Europese kampioenschap.
Het betaald voetbal in Italië kwam daags voor het Europees kampioenschap voetbal in opspraak vanwege een omkoopschandaal.[3] Uiteindelijk zouden deze berichten ook de aanleiding zijn, dat onder andere Domenico Criscito uit de definitieve selectie van de Italiaanse ploeg werd gehouden.[4] Ook in 2006 kwam het Italiaans voetbal in opspraak. In die zomer zou het Frankrijk verslaan tijdens de finale van het wereldkampioenschap voetbal 2006.