De dood van deze componist herdacht Vinders, zoals ook Nicolas Gombert en Benedictus Appenzeller (op de tekst Musae Jovis), in een treurzang op de tekst O mors inevitabilis.
Overigens werd de Missa 'Fors seulement' lang aan Gombert toegeschreven. Vinders wordt echter als componist vermeld in een van de koorboeken van de Illustere Lieve Vrouwe Broederschap in ’s-Hertogenbosch. Die bron is vermoedelijk betrouwbaarder dan die waarin de compositie aan Gombert wordt toegeschreven. Stilistische vergelijking schijnt de toeschrijving aan Vinders veeleer te bevestigen. De verwarring bewijst op zich de kwaliteit van Vinders oeuvre.
Ook drie Nederlandse liederen van Jheronimus Vinders bleven bewaard (spelling ontleend aan Bonda):
Mijns liefskins bruijn oghen (zesstemmige zetting van het rond het midden van de 16e eeuw in de Nederlanden zeer populaire lied, gepubliceerd in Selectissime necnon familiarissimae cantiones, Augsburg, M. Kriesstein, 1540)
Och rat van aventueren
O wrede fortune ghij doet mij treuren nu (beide vierstemmig, gepubliceerd in Het ierste musijck boexken mit vier partijen, Antwerpen, Susato, 1551)
Bronnen, noten en/of referenties
Jheronimus Vinders, Collected Works, ed. Eric Jas. Recent Researches in the Music of the Renaissance, vols. 166-167 (2018)
The New Grove Dictionary of Music and Musicians, Londen, 2001
Eric Jas, "Nicolas Gombert's Missa Fors seulement: a Conflicting Attribution", in: Revue Belge de Musicologie XLVI (1992), pp. 163-177
Eric Jas, A Rediscovered Mass of Jheronimus Vinders? From Ciconia to Sweelinck. Donum natalicium Willem Elders, edd. A. Clement and E. Jas (Amsterdam etc. 1994), pp. 221-243.
