Hij werd geboren in Genève in 1821, en was een afstammeling van een Hugenotenfamilie die naar Zwitserland was getrokken omwille van de herroeping van het Edict van Nantes in Frankrijk.
Nadat hij zijn ouders op vroege leeftijd had verloren, maakte Amiel vele reizen, maakte hij kennis met de intellectuele elite van Europa en bestudeerde hij de Duitse filosofie in Berlijn. In 1849 werd hij benoemd tot professor in de esthetica en van de Franse literatuur aan de Universiteit van Genève, en in 1854 werd hij professor in de ethiek. Deze benoemingen die hem verleend werden door de democratische partij, beroofden hem van de steun van de aristocratische partij, die bijna het hele culturele leven in Genève beheerste.
Deze vereenzaming inspireerde hem tot het schrijven van zijn dagboekJournal Intime, dat na zijn dood gepubliceerd werd en het enige werk waarvoor hij vandaag nog bekend is en dat een Europees literair succes werd.
"CELUI QUI SEME POUR L'ESPRIT MOISSONERA DE L'ESPRIT LA VIE ETERNELLE." ("wie zaait om de Geest te behagen, zal uit de Geest het eeuwige leven oogsten.")
Poëziebundels
Amiel bracht tijdens zijn leven ook enkele poëziebundels uit: