Dit artikel behandelt de geschiedenis van de sciencefictionfilm. Voor sciencefiction als literair genre, zie Geschiedenis van sciencefiction.
De geschiedenis van de sciencefictionfilm loopt grotendeels gelijk met de geschiedenis van de cinematografie. Al in 1895 werd in Frankrijk een korte sciencefictionfilm gemaakt en tot 1930 kwamen de meeste films in dit genre uit Europa. Sinds de jaren zestig wordt het sciencefictionfilmgenre serieus genomen als volwaardig filmgenre en vanaf de jaren zeventig zijn films in dit genre vaak ook financieel succesvol.
Vroege films
Sciencefictionfilms verschenen al vroeg in de filmgeschiedenis. De eerste bekende sciencefictionfilm stamt uit 1895 en heet Charcuterie Méchanique. Het is een korte film van de FransmanLouis Lumière, waarin een automatische machine een varken omzet in spek en worstjes. De 1 minuut durende verloren gegane film Gugusse et l'automate uit 1897 van Georges Méliès toonde een mechanische man. Uit 1901 stamt het eerste gebruik van het split screen; Ferdinand Zecca's À la conquête de l'air laat een man zien die op een vliegmachine gezeten boven Parijs vliegt. In 1902 maakte Georges Méliès de 8 tot 14 minuten (afhankelijk van de filmsnelheid) durende Le voyage dans la lune, geïnspireerd op het boek Van de aarde naar de maan van Jules Verne. De gebroeders Pathé maakten in 1911 de 13 minuten durende film Honderd jaar later, die zich afspeelt in 2011. De wereld wordt geregeerd door de vrouwen, die letterlijk de broek aan hebben, terwijl de mannen geen stemrecht hebben en verplicht een jurk moeten dragen. In 1912 maakte Méliès de meer dan een half uur durende avonturenfilm met sciencefiction-elementen À la conquête du pôle.
Lange speelfilms
In 1916 verscheen het Amerikaanse 20,000 Leagues Under the Sea (105 min.), ook naar een boek van Verne (Twintigduizend mijlen onder zee). En in 1924 kwam het Russische Aelita uit. Enkele jaren later werd in Duitsland het meesterwerk Metropolis uitgebracht (Fritz Lang, 1927). De jaren 30 bracht veruit de beste verfilming (1931) van Mary ShelleysFrankenstein voort, en ook een van de eerste "verloren wereld"-films: Lost Horizon van Frank Capra uit 1936. In Amerika waren in deze tijd de zogenaamde "serials" populair: een hele serie opeenvolgende films waarvan elke week een nieuw deel werd uitgebracht. Een bekend voorbeeld hiervan is de Flash Gordon Serial. De jaren 40 brachten weinig nieuws: veel monster- en griezelfilms maar amper echte sciencefiction. De enige noemenswaardige film uit dit decennium is Dr. Cyclops uit 1940, een vroege kleurenfilm.
De jaren daarop werden vele vervolgen van films uit de jaren zeventig gemaakt, waaronder 5 Star Wars-films, 9 Star Trek-films en 4 Alien-films. Ook werd er een film van de Flash Gordonserial uit de jaren 30 gemaakt: Flash Gordon. In 1982 kwamen twee zeer succesvolle sciencefictionfilms uit: de tech noir-film Blade Runner en het kassucces E.T. the Extra-Terrestrial. Datzelfde jaar werd Tron uitgebracht: een van de allereerste films die intensief gebruik maakte van door computers gegenereerde beelden. De luchtige Back to the Future-trilogie werd een succes, maar David Lynch' Dune en het vervolg op 2001, 2010: The Year We Make Contact waren kostbare missers. Nieuwe, succesvolle filmseries begonnen met de RoboCop en The Terminator-films.