Franz R. Friedl, ook bekend onder de artiestennaamJacques Renée (30 mei 1892 in Oberkappel, Oostenrijk – 5 december 1977 in Essen), was een Oostenrijkse violist, componist en filmcomponist.
Biografie
Komend uit een middeleeuws kuipersgeslacht doorliep hij het gymnasium en kreeg daarna een artistieke opleiding van Rosé, Carl Flesch en Hugo Kaun. Friedl werkte daarna als concertmeester in Dortmund en Dresden. Van 1923 tot 1926 was Franz Friedl eerste altviolist in het Teatro Colón (Buenos Aires). Vanaf 1927 werkte hij ook als freelance componist en componeerde kamermuziek, ouvertures, amusement en sinds 1933, ook filmmuziek.
In het Derde Rijk was Friedl een van de drukste filmcomponisten van Duitsland en leende hij zich meermaals voor propaganda zoals de pseudo-documentaire Der ewige Jude. Tussen 1942 en 1945 was Friedl muzikaal directeur bij de Deutsche Wochenschau. Friedl schreef ook een aantal partituren voor culturele en documentaire films. In de beginjaren van DEFA werkte Friedl voor het communistische staatsbedrijf in de Duitse Democratische Republiek. Eind jaren vijftig voltooide de componist zijn werk voor de speelfilm grotendeels.[1][2][3]
↑ abcdBaumert, H., Herlinghaus, H. '20 Jahre DEFA-Spielfilm.' Berlin: Henschelverlag, 1968. pp. 13, 80, 81, 316, 317, 320. Lizenz-Nr.414.235.86.68.
↑ abcVogelsang, K.: Filmmusik im Dritten Reich: Die Dokumentation (Reihe Musikwissenschaft). FACTA Oblita Verlag GmbH, Hamburg 1990, pp.313, 253, 163, 157, 154, 150, 144, 145, 113, 111, 99, 96, 89, 85, 76. ISBN 978-3926827289
↑Flachowsky, S., Stoecker, H. Vom Amazonas an die Ostfront. Der Expeditionsreisende und Geograph Otto Schulz-Kampfhenkel (1910-1989). Wien: Böhlau Verlag: 2011, p.51. ISBN 978-3-412-20765-6
