Tiziano Stahly, zoals hij oorspronkelijk heette[1], werd in de Duitse stad Konstanz geboren als zoon van een Italiaanse vader, de portretschilder Léopold Stahly, en een Duitse moeder, Elisabeth Kraft. Na de dood van Léopold Stahly in Lugano in 1915, bleef de familie in Zwitserland leven, waar Tiziano zijn jeugd doorbracht. Hij volgde in een drukkerij een opleiding tot lithograaf en typograaf en bezocht in de avonduren de Kunstgewerbeschule in Winterthur. Hij studeerde aansluitend schilder- en beeldhouwkunst aan de kunstakademie in Zürich.
In 1940 week Stahly, met zijn Duitse nationaliteit, uit naar de zogenaamde vrije zone (de "zone libre") van Frankrijk, waar hij zich uiteindelijk vestigde in Oppède en samenwerkte met de kunstenaars Étienne Martin, Bernard Zehrfuss en Marcel Duchamp.
Na de bezetting verkreeg Stahly in 1944 de Franse nationaliteit en in 1945 keerde hij terug naar Parijs. Hij werd lid van het bestuur van de Salon de la Jeune Sculpture en vestigde in 1949 zijn atelier in de stad Meudon. In 1958 werkte hij veelvuldig samen met de beeldhouwer Étienne Martin.
Van 1960 tot 1965 verbleef Stahly in de Verenigde Staten.
Hij keerde in 1966 weer terug naar Frankrijk.
Roosvenster 1953-1954, Église de la Vallée-au-Bled in Algerije - met Étienne Martin en Claude Idoux.
Façade du Pavillon de Paris-Match 1955, Exposition de l'Habitation du Salon des Arts Ménagers de Paris - met Étienne Martin en Denise Chesnay.
Plafond et mur-relief 1955-1958, Chapelle du Saint-Sacrement du Pavillon du Vatican voor de Expo 58 van Brussel - met Alberto Giacometti, Étienne Martin, Giselle Pinsard, Swoboda, Véra Pagava.
