2× vooruit vurende 7,92 mm MG 17machinegeweren in de vleugels bij de romp 1× 7,92 mm MG 15 in een positie op de rug, in een flexibele bevestiging, achteruit vurend 1× 7,92 mm MG 15 (optioneel)
In 1937 bracht het Reichsluftfahrtministerium (RLM), het Duitse ministerie voor luchtvaart, specificaties naar buiten voor een 1-motorig verkenningsvliegtuig met optimaal zicht. Arado was de gewenste aannemer. Toch ging Focke-Wulf werken aan een alternatief idee, dit mondde uit in de Fw 189. Deze had een dubbele staartboom, twee in Frankrijk gebouwde Argus As 410-motoren en een centrale gondel voor de bemanning. Naast de Fw 189 was ook de Blohm & Voss BV 141 een antwoord op het verzoek van het RLM. De BV 141 is nu vooral bekend om zijn asymmetrische vorm.
De Fw 189 kan gezien worden als een van de beste verkenningsvliegtuigen van de Tweede Wereldoorlog en werd dan ook in grote aantallen geproduceerd. Eerst gebeurde dat in de Bordeaux-Mérignac-vliegtuigfabriek (nu is die fabriek van Dassault Aviation) in bezet Frankrijk. Later werd de Fw 189 geproduceerd door Aero in Praag, in bezet Tsjecho-Slowakije.
Operationele geschiedenis
Onder de naam "het vliegende oog" van het Duitse leger werd de Fw 189 met succes veel gebruikt aan het oostfront. Zijn Russische bijnaam was "Rama" (geraamte), refererend aan de bouw van het toestel. Ondanks zijn lage topsnelheid en fragiele uiterlijk, maakte de manoeuvreerbaarheid de Fw 189 een moeilijk doel voor aanvallende Russischejachtvliegtuigen. Bij een aanval kon de Fw 189 zijn aanvallers ontlopen door in een heel strakke cirkel te draaien, waardoor de aanvallers de Fw 189 niet konden volgen. Zijn robuustheid werd getoond toen een van de twee staarten er af was geschoten en de Fw 189 terugkeerde naar de basis.
