Het circuit gebruikte voornamelijk de Rue de Lausanne, tussen het meer van Genève en de Place des Nations. Nadat een helft van de Rue de Lausanne gereden was, keerden de coureurs bij een geïmproviseerde haarspeldbocht om terug te rijden over de andere weghelft. Het circuit was 4,1 kilometer lang, maar soms werd ook een korter stuk van 2,9 kilometer gebruikt en de motorracers reden een iets langer circuit van 6,3 kilometer lengte.
Autoraces
Na de Tweede Wereldoorlog begon met wedstrijden te houden met auto's uit de Formule 1 en de Formule 2, maar deze races maakten nooit deel uit van de wereldkampioenschappen.
1e Grand Prix des Nations
21 juli 1946, FIA Grand Prix, 44 ronden op het korte circuit (2,9 km).
In 1938 reed men voor het eerst op het Circuit des Nations, maar door een onderbreking vanwege de Tweede Wereldoorlog reed men pas in 1946 opnieuw in Genève. In 1947 werd om de Europese titels gevochten in Bremgarten, maar in 1948 weer op het Circuit des Nations. In het seizoen 1949 werd het wereldkampioenschap wegrace voor het eerst georganiseerd, maar toen reed men weer op het circuit van Bremgarten. In 1950 was het Circuit des Nations weer aan de beurt, maar daarna verhuisde de Zwitserse Grand Prix naar Bremgarten, tot het Zwitserse raceverbod na 1954 in werking trad.
Tegen het einde van de 3e Grand Prix van Zwitserland blies Alberto Ascari de motor van zijn Ferrari 340 op. Er liep olie op de baan in de bocht aan het einde van de Avenue de la Paix. Luigi Villoresi slipte over de olielaag, vloog over de strobalen en zijn auto kwam in het publiek terecht. Drie toeschouwers overleden en twintig mensen raakten gewond. Villoresi overleefde het ongeluk maar had een verbrijzeld been. Na dit ongeluk werd er nooit meer een Grand Prix op dit circuit georganiseerd.
In 1958 werden gemechaniseerde snelheidssporten in Zwitserland voorgoed verboden.