PROFILPELAJAR.COM

Buck Hill
	Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Volledige naam	Roger Hill
Geboren	Washington D.C., 13 februari 1927
Geboorteplaats	Washington D.C.
Overleden	Greenbelt, 20 maart 2017
Overlijdensplaats	Greenbelt
Land	Verenigde Staten
Werk
Genre(s)	jazz
Beroep	muzikant
Instrument(en)	tenorsaxofoon
	(en) AllMusic-profiel; (en) Discogs-profiel; (en) IMDb-profiel; (en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

Roger 'Buck' Hill (Washington D.C., 13 februari 1927 – Greenbelt (Maryland), 20 maart 2017)^[1]^[2]^[3]^[4] was een Amerikaanse jazzsaxofonist.

Biografie

Buck Hill begon zijn carrière in 1943, maar kon lange tijd niet leven van de muziek en werkte meer dan dertig jaar als postbode. In 1958/1959 speelde hij met Charlie Byrd en was slechts af en toe actief als muzikant tijdens de jaren 1960 zoals bij John Eaton. In 1973 nam hij op met trompettist Allan Houser uit Washington. Vanaf eind jaren 1970 nam hij uiteindelijk verschillende albums op als leider van SteepleChase Records, die hij opnam met gastmuzikanten als Kenny Barron, Buster Williams, Reuben Brown, Barry Harris, Johnny Coles en Billy Hart. Zangeres Shirley Horn, die ook uit Washington komt, liet hem deelnemen aan enkele van haar albums uit de jaren 1990. Hill is te horen op Close Enough for Love (1988), You Won't Forget Me (1990) en meest recent op The Main Ingredient. Buck Hill bracht het grootste deel van zijn muziekcarrière door met plaatselijke muzikanten in Washington D.C. Volgens Richard Cook en Brian Morton wordt hij niettemin beschouwd als een van de belangrijke regionale jazzmusici, die door veel van zijn collega's hoog wordt aangeschreven. Zijn saxofoonstijl doet denken aan Coleman Hawkins met zijn brede toon, hoewel hij aangaf dat hij werd beïnvloed door Lester Young.

Overlijden

Buck Hill overleed in maart 2017 op 89-jarige leeftijd.

Discografie

1978: This Is Buck Hill (SteepleChase Records) met Kenny Barron, Buster Williams, Billy Hart
1979: Scope (SteepleChase Records)
1981: Easy to Love (SteepleChase Records) met Reuben Brown, Wilbur Little, Billy Hart
1983: Impressions (SteepleChase Records)
1989: Capital Hill (Muse Records) met Barry Harris, Ray Drummond, Freddie Waits
1990: The Buck Stops Here (Muse Records)
1990: The Buck Stops Here (Muse Records) met Johnny Coles, Barry Harris, Ray Drummond, Kenny Washington
1991: I'm Beginning to See the Light (Muse Records)
1992: Impulse (Muse Records)
1992: Hot Mustard Jazz Band: Don't Postpone Joy – Hot Mustard with Buck Hill (Zest), met Dave Burns, Paul Wingo
1997: Northsea Festival (SteepleChase Records), met Reuben Brown
2000: Uh Huh! Buck Hill Live at Montpelier (Jazzmont)
2006: Relax (Severn Records)

Literatuur

Richard Cook, Brian Morton: The Penguin Guide to Jazz on CD. 6. Auflage. Penguin, London 2002, ISBN 0-14-051521-6.

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) Buck Hill. Discogs. Geraadpleegd op 07-11-2021.
↑ (en) Buck Hill Quartet. Discogs. Geraadpleegd op 07-11-2021.
↑ (en) All About Jazz, Buck Hill music @ All About Jazz. All About Jazz Musicians. Gearchiveerd op 7 november 2021. Geraadpleegd op 07-11-2021.
↑ (en) BUCK HILL | Severn Records. Gearchiveerd op 7 november 2021. Geraadpleegd op 07-11-2021.

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Buck Hill op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.