Taymans studeerde aan het Institut Saint-Luc in Brussel.[1]
In 1990 maakte hij samen met Jean-Claude de la Royère een adaptatie van Les Compagnons de la Peur voor Éditions Lefrancq.[1] In 1991 illustreerde hij verschillende boeken onder meer voor Le Lombard.[1] In 1992 volgde Taymans Griffo op als tekenaar voor de detectivereeks Munro bij uitgeverij Dupuis.[1]
Tussen 1993 en 1997 maakte hij met Rudi Miel de kinderserie De avonturen van Charlotte, die in Le Soir werd voorgepubliceerd en door Casterman in albumvorm werd uitgegeven.[1]
Van 1995 tot 1997 maakte hij eveneens bij Casterman de kinderserie Bouchon, le petit cochon samen met Di Giorgio.[1]
In 1996 bedacht Taymans een reeks over een detective die hiv-positief was: Caroline Baldwin.[1] De reeks werd gepubliceerd door Casterman. Hij deed hiervoor zowel de scenario's als het tekenwerk. Er zijn anno 2019 achttien delen verschenen.
In september 2003 kreeg zijn stripfiguur een stripmuur in Brussel aan de Rue de la Poudrière/Kruitmolenstraat.[1]
Met Corine Jamar maakte Taymans drie albums in de reeks De dochters van Afrodite tussen 1999 en 2002. In 2000 maakte hij het verhaal Les Tribulations de Roxane voor Point Image en werkte hij op scenario van Patrick Delperdange aan de reeks MacNamara (2000-2001).[1] In 2002 leverde hij samen met Jamar het scenario aan voor zijn vaste inkleurder Bruno Wesel over het spel Les Incollables.[1]
In 2004 en 2005 schreef Taymans de scenario's voor La Fugitive getekend door Éric Lenaerts.[1] In 2004 tekende hij weer op scenario van Delperdange de one-shot Assassine.
Tussen 2006 en 2008 herstartte Taymans samen met Raymond Macherot diens klassieke reeks Snoesje, waarvoor hij vijf albums maakte.[1]
.svg){kind=small}
