Münninghoffs grootvader, een Nederlander, had zich na de Eerste Wereldoorlog in Letland gevestigd, waar hij trouwde met een Russische gravin van Baltisch-Duitse afkomst. De familie verliet Letland in 1939 vanwege het Molotov-Ribbentroppact en de dreigende inval van de Sovjet-Unie. Tijdens de Tweede Wereldoorlog, die na de ondertekening van het Molotov-Ribbentroppact was uitgebroken, vocht Münninghofs vader voor de Waffen SS aan het Oostfront. Münninghoffs moeder was net als veel andere Baltische Duitsers in Posen terechtgekomen, waar Alexander Münninghoff in 1944 werd geboren.[2]
Münninghoff woonde jarenlang in het Statenkwartier in Den Haag, waar hij 28 april 2020 op 76-jarige leeftijd overleed.
Politiek
In 2009 richtte Münninghoff samen met Maurice Koopman en Jan Nagel de partij OokU (Onafhankelijke Ouderen- en Kinderen Unie) op. Deze groepering deed onder de naam 50PLUS in 2011 mee aan de Nederlandse Provinciale Statenverkiezingen en Eerste Kamerverkiezingen, waarvoor hij ook op de lijst stond. Nagel en Münninghoff waren schaakvrienden.
Schaken
Münninghoff was een verdienstelijk schaker.[3] Hij schreef ook boeken over schakers (Donner, Euwe en Fischer) en over de Haagse schaakvereniging Discendo Discimus. Zijn boek Max Euwe - biografie van een wereldkampioen (1976) verscheen ook in Russische (1979) en Engelse vertaling (2001).
Chaja Polak, De man die geen hekel had aan Joden. Een botsing met het verleden. Amsterdam/Antwerpen, Uitgeverij Atlas Contact, 2018. ISBN 978-90-450-3769-1