Dr. Kalam behaalde zijn doctorstitel in de luchtvaarttechniek aan het Technologisch Instituut van Madras in 1958. Na het behalen van zijn academische graad werd hij lid van de Organisatie voor Onderzoek en Ontwikkeling van de Defensie van India (DRDO). Vier later jaar werd hij lid van het Indiase Onderzoeksorganisatie voor de Ruimtevaart, waar zijn team met succes verscheidene satellieten lanceerde. In 1982 keerde hij terug bij de DRDO en werd daar voorzitter. Hij concentreerde zich vooral op geleide raketten. In 1992 werd hij wetenschappelijk adviseur aan het Ministerie van Defensie van India. Op 11 mei 1998 leidde Kalam succesvol de ondergrondse kernwapenproeven.
Kalam was een praktiserend vegetariër en hield zich aan het celibaat. Alhoewel Kalam een praktiserende moslim was[1], bestudeerde hij zowel de koran (de belangrijkste heilige religieuze tekst binnen zijn islamitische familie) en Bhagavad gita (een belangrijke heilige tekst van de meerderheidsgodsdienst in India, hindoeïsme).
Kalam heeft verscheidene toekenningen gekregen voor zijn wetenschappelijk werk, waaronder de hoogste burgerlijke toekenning van India, Bharat Ratna. Tevens heeft hij eredoctoraten ontvangen van bijna 30 universiteiten.
Dr. Kalam heeft vier boeken geschreven:
Vleugels van Vuur
India 2020 – Een visie op het Nieuwe Millennium
Mijn Reis
Ontladen Gedachten – Het loslaten van de Macht binnen India.
