Walaupun genre ini terutama diasosiasikan dengan gitaris (terutama gitaris utama), pemain papan nada seperti Jens Johansson, Michael Pinnella, Alex Staropoli dan Janne Wirman juga ditemukan bermain dalam gaya ini, dengan Jon Lord sebagai pengaruh awal genre ini.
Definisi
Neoclassical metal mengambil namanya dari konsepsi luas muzik klasik. Dalam hal ini adalah konsep yang berbeza dari bagaimana neoclassicalisme dipahami dalam tradisi muzik klasik. Muzik neoclassical biasanya mengacu pada gerakan dalam modenisme muzik yang berkembang kira-kira satu abad setelah akhir zaman Klasik dan mencapai puncaknya selama tahun-tahun di antara dua Perang Dunia.
Di sisi lain, muzik neoclassical metal tidak membatasi diri untuk kembali ke cita-cita estetika klasik, seperti keseimbangan dan formalisme. Pengaruhnya meliputi zaman muzik Romantis dan zaman Barok pada abad ketujuh belas dan paruh pertama abad kedelapan belas. muzik dari komposer Baroque akhir seperti Vivaldi, Handel dan Bach sering sangat berornamen. Musisi neoclassical metal seperti Yngwie Malmsteen dan Joshua Perahia terinspirasi oleh aspek muzik Barok[1][Note 4] ini dan juga oleh komposer kemudian seperti pemain biola Niccolò Paganini dalam menggunakan run dan teknik dekoratif dan mencolok lainnya dalam pertunjukan mereka. Dengan demikian, muzik metal neoclassical memandang muzik klasik sebagaimana dipahami secara luas oleh masyarakat umum dan bukan pada definisi teknis yang lebih khusus yang digunakan dalam lingkaran klasik.
Teknik gitar heavy metal berkembang pesat dari awal 1960-an hingga akhir 1980-an, tetapi sebelum 1980-an, beberapa gitaris metal menunjukkan kecakapan teknis tingkat lanjut yang merupakan ciri khas gaya metal neoclassical. Popularitas dan pertumbuhan neoclassical metal terkait erat dengan kebangkitan gerakan "shredding" gitar.
"Zaman keemasan" neoclassical metal di pertengahan hingga akhir 1980-an berkisar pada daftar yang cukup besar dari solois gitar listrik mencolok yang merekam sebagian besar album instrumental untuk label Shrapnel Records milik Mike Varney. Gitaris Sweden Yngwie Malmsteen, yang secara luas dianggap sebagai pencetus[Note 6] dan raja neoclassical metal yang masih berkuasa,[5] dibawa ke Amerika Serikat oleh Varney untuk menandatangani kontrak dengan Shrapnel Records pada tahun 1982.
Dalam beberapa tahun terakhir, apresiasi oeuvre metal neoclassical sebagian besar terbatas pada gitaris di lebih dari pengaturan bawah tanah, sebagai gaya tidak dikenal di luar ranah gitaris. Saat ini, lebih banyak grup muzik yang berkontribusi secara keseluruhan dibandingkan dengan musisi "solo" di masa lalu.
Praktik umum dalam genre ini adalah menyalin karya klasik dan memainkannya dalam format kugiran rock/metal. zaman Barok dan Klasik sangat berpengaruh pada genre ini karena suara dan teknik unik mereka yang menyatu dengan latar muzik rok secara efektif.[perlu rujukan]
Gaya dan teori
Sebuah fitur umum dari neoclassical metal adalah ketujuh berkurang. Ini bisa menjadi alat yang berguna untuk modulasi, karena memungkinkan untuk bergerak dengan sepertiga kecil melalui akor, kemudian gunakan 7 yang diperkecil sebagai nada utama untuk menyelesaikan tonik. Tangga nada pentatonik juga lazim (seperti pada sebagian besar gaya rok dan metal). Tangga nada yang sering digunakan oleh musisi neoclassical metal adalah tangga nada minor harmonik, yang mirip dengan minor alami, tetapi memiliki pangkat 7 (dalam kasus E, D menjadi D#).
^ abcdefghiStephan Forté, "Metal néoclassique" in Guitarist Magazine Pedago, Hors Série #29, "Les secrets du metal- Etudes de Style", March 2009, pp.14–15.
^"L'arrivée du néoclassique remet au goût du jour la virtuosité et le travail de l'instrument", "Les secrets du metal- Etudes de Style", March 2009, p.14
^"C'est véritablement en 1984, avec son premier album solo "Rising Force", que le virtuose suédois Yngwie Malmsteen fait découvrir au monde son mélange unique de baroque et de heavy metal", "Les secrets du metal- Etudes de Style", March 2009, p.14
^"Toute un pléiade de guitars heroes va deferler, pour la plupart révélés par le label Shrapel records, parmi lesquels les plus légendaires sont John Petrucci, Jason Becker, Jacky Vincent, Tony MacAlpine, Timo Tolkki et Vinnie Moore", "Les secrets du metal- Etudes de Style", March 2009, p.14
^"C'est véritablement en 1984, avec son premier album solo "Rising Force", que le virtuose suédois Yngwie Malmsteen fait découvrir au monde son mélange unique de baroque et de heavy metal", "Les secrets du metal- Etudes de Style", March 2009, p.14
^"C'est véritablement en 1984, avec son premier album solo "Rising Force", que le virtuose suédois Yngwie Malmsteen fait découvrir au monde son mélange unique de baroque et de heavy metal", "Les secrets du metal- Etudes de Style", March 2009, p.14
^"Si l'on peut clairement considérer Randy Rhoads, Uli Jon Roth et Ritchie Blackmore, comme les précurseurs, c'est véritablement en 1984, [...] que le virtuose suédois Yngwie Malmsteen fait découvrir au monde son mélange unique de baroque et de heavy metal", "Les secrets du metal- Etudes de Style", March 2009, p.14
^"Toute une pléiade de guitars heroes va déferler, pour la plupart révélés par le label Shrapnel Records, parmi lesquels les plus légendaires sont Jason Becker, Tony McAlpine et Vinnie Moore", "Les secrets du metal- Etudes de Style", March 2009, p.14