Jenis darah (atau kumpulan darah) ialah pengelasan darah berasaskan kehadiran atau ketiadaan bahan-bahan antigenterwaris pada permukaan sel darah merah (SDM). Antigen-antigen ini berbentuk protein, karbohidrat, glikoprotein, atau glikolipid, bergantung pada sistem kumpulan darah. Sesetengah antigen ini juga didapati pada permukaan jenis sel lain pada pelbagai jenis tisu. Dari satu alel (atau gen-gen yang terkait rapat), sebilangan antigen permukaan sel darah merah ini bersama-sama membentuk sebuah sistem kumpulan darah.[1]
Jenis darah adalah terwaris dan mewakili sumbangan dari kedua-dua ibu bapa. Sehingga Disember 2023, sejumlah 45[2]sistem kumpulan darah manusia telah diiktiraf oleh Persatuan Pemindahan Darah Antarabangsa (International Blood Transfusion Society, ISBT). Dua sistem kumpulan darah yang paling penting ialah ABO dan Rh; ia menentukan jenis darah seseorang (A, B, AB, dan O, dengan + atau - bagi menunjukkan status RhD) untuk kesesuaian dalam pemindahan darah.
Ramai wanita hamil mengandung janin yang berlainan jenis darahnya, dan badan si ibu boleh menghasilkan antibodi sebagai perlindungan dari SDM janin. Adakalanya, antibodi keibuan ini merupakan IgG, sejenis imunoglobulin kecil yang boleh merentasi uri lalu menyebabkan hemolisis SDM janin yang boleh membawa kepada penyakit hemolisis bayi baru lahir, iaitu penyakit kiraan sel darah rendah yang boleh menjadi ringan atau parah.[3]
Sistem kumpulan darah
Sejumlah 45 sistem kumpulan darah manusia kini diitiraf oleh Persatuan Pemindahan Darah Antarabangsa (International Blood Transfusion Society, ISBT).[2] Satu jenis darah yang lengkap akan memerikan semua 45 bahan pada permukaan SDM, dan jenis darah seseorang ialah salah satu daripada 600 antigen kumpulan darah yang dikenali,[4] tetapi kebanyakan antigen ini adalah jarang ditemui atau tertumpu pada kelompok etnik tertentu.
Selalunya, seseorang hanya berdarah sejenis sepanjang hayat. Jarang sekali jenis darah seseorang berubah, hasil penambahan atau pengurangan antigen akibat jangkitan, kemaglinanan, atau penyakit autoimun.[5][6][7][8]
Satu contoh fenomena jenis darah berubah ini ialah Demi-Lee Brennan, seorang warga Australia yang berubah jenis darah selepas pemindahanhati.[9][10]
Satu lagi punca perubahan jenis darah yang lebih ketara ialah pemindahan sumsum tulang yang dilakukan untuk penyakit-penyakit leukemia, limfoma dan sebagainya. Jika seseorang menerima sumsum tulang dari seseorang yang berlainan jenis ABO (cth., pesakit berjenis A menerima sumsum tulang berjenis O), maka jenis darah pesakit itu akan berubah kepada jenis penderma.
Sesetengah jenis darah dikaitkan dengan pewarisan penyakit lain, misalnya: antigen Kell yang adakalanya dikaitkan dengan sindrom McLeod.[11] Ada jenis-jenis darah tertentu yang boleh mempengaruhi kerentanan seseorang kepada jangkitan, misalnya ketahanan dari spesies malaria tertentu yang ada dalam orang yang ketiadaan antigen Duffy.[12] Antigen Duffy yang dipercayai kesan pemilihan semula jadi, kurang ditemui di kalangan kelompok etnik dari kawasan-kawasan yang kerap terjadi jangkitan malaria.[13]
Sistem ABO ialah sistem kumpulan darah terpenting dalam bidang pemindahan darah manusia. Antibodi-antibodi anti-A dan anti-B yang berkaitan ini biasanya berupa antibodi "Imunoglobulin M", atau singkatannya IgM. Antibodi IgM ABO dihasilkan pada tahun-tahun pertama kehidupan dengan dipekakan kepada bahan-bahan persekitaran seperti makanan, bakteria, dan virus. "O" dalam ABO disebut "0" (kosong/sifar) dalam sesetengah bahasa lain.[14]
Sistem Rh ialah sistem kumpulan darah kedua terpenting dalam bidang pemindahan darah manusia, kini dengan 50 antigen. Antigen Rh yang terpenting ialah antigen D kerana inilah di antara lima antigen Rh utama yang paling mampu merangsang tindak balas sistem imun. Ramai individu berjenis darah D-negatif tiada antibodi IgG atau IgM anti-D, kerana antibodi anti-D biasanya tidak dihasilkan oleh pemekaan kepada bahan-bahan persekitaran. Namun begitu, individu D-negatif boleh menghasilkan antibodi IgG anti-D berikutan peristiwa yang memekakan: mungkin pemasukan darah fetomaternal dari janin ketika mengandung, atau kadang-kadangnya pemasukan darah yang bersel darah merah D-positif.[15] Dalam hal-hal sedemikian, boleh timbulnya jangkitan penyakit Rh.[16]
Taburan ABO dan Rh mengikut negara
Taburan ABO dan Rh mengikut negara (purata penduduk)
Kumpulan darah B mencatat kekerapan tertinggi di India Utara dan Asia Tengah, tetapi kekerapannya berkurangan ke arah barat dan timur, menjunam sampai peratusan berangka tunggal di Sepanyol.[46][47] Darah jenis B dipercayai langsung tidak dijumpai di kalangan kelompok orang-orang asli Amerika dan Australia sebelum ketibaan orang Eropah di benua masing-masing.[47][48]
Kumpulan darah A dikaitkan dengan kekerapan tingginya di Eropah, terutamanya di Scandinavia dan Eropah Tengah, tetapi kekerapan paling tingginya di sesetengah populasi orang asli Australia dan orang Indian Blackfoot di negeri Montana, AS.[49][50]
Persatan Transfusi Darah Antarabangsa kini mengiktiraf 45 sistem kumpulan darah (termasuk sistem ABO dan Rh).[2] Maka, selain antigen ABO dan antigen Rh, terdapat banyak lagi antigen yang dinyatakan pada membran permukaan SDM. Misalnya, seseorang berdarah AB, D positif, dan pada masa yang sama M dan N positif (sistem MNS), K positif (sistem Kell), Lea atau Leb negatif (sistem Lewis), dan sebagainya, jadi ada positif atau negatif untuk setiap antigen sistem kumpulan darah. Kebanyakan sistem kumpulan darah dinamakan sempena nama pesakit yang antibodi masing-masing pertama kali ditemui dalam darah mereka.
Perubatan transfusi ialah cabang khusus dalam ilmu hematologi yang membincangkan kajian kumpulan darah, bersama fungsi tabung darah untuk menyediakan perkhidmatan pemindahan darah dan produk darah yang lain. Di seluruh dunia, produk darah mesti dipreskripsikan oleh doktor perubatan (tabib atau doktor bedah berlesen), sama dengan ubat-ubatan.
Kebanyakan kerja-kerja rutin tabung darah melibatkan ujian darah dari kedua-dua penderma dan penerima untuk memastikan setiap penerima dibekalkan darah yang serasi dan selamat digunakan. Jika seunit darah yang tidak diserasikan dipindahkan dari penderma ke penerima, boleh terjadinya tindak balas hemolitik akut parah dengan hemolisis (kemusnahan SDM), kegagalan ginjal dan renjatan, apalagi boleh membawa maut. Antibodi mungkin amat aktif sehingga mampu menyerang SDM serta mengikat komponen-komponen dalam sistem komplemen untuk mengakibatkan hemolisis teruk dari darah yang terpindah.
Pesakit haruslah menerima darah sejenis atau produk darah yang khusus untuk jenisnya untuk mengurangkan kemungkinan tindak balas transfusi. Risikonya boleh dikurangkan lagi dengan memadan darah, tetapi tidak perlu memadan darah jika darah diperlukan untuk kecemasan. Pemadanan darah ini adalah mencampurkan sampel serum penerima dengan sampel SDM penderma, kemudian memastikan sama ada campuran itu beraglutinat, atau bergumpal. Jika tiadanya gumpalan pada mata kasar, maka juruteknik tabung darah perlu meneliti gumpalan melalui microskop. Jika adanya gumpalan, maka darah penderma itu tidak boleh dipindahkan ke penerima itu. Adalah penting untuk memastikan semua contoh darah dalam tabung bank dikenal pasti dengan tepat, maka sistem kod bar yang dipanggil ISBT 128 digunakan untuk menyelaraskan label-labelnya.
Kumpulan darahnya boleh dipakai pada tag pengenalan atau tatu yang dipakai oleh anggota tentera, sekiranya mereka memerlukan pemindahan darah kecemasan. Pada Perang Dunia Kedua, para anggota Waffen-SS memakai cacah jenis darah.
Jenis darah yang jarang boleh menimbulkan masalah bekalan untuk tabung darah dan hospital. Misalnya, darah Duffy-negatif lebih kerap didapati dalam orang-orang berketurunan Afrika,[53] dan kejarangan darah jenis ini di kalangan masyarakat lain boleh mengakibatkan kekurangan darah Duffy-negatif untuk pesakit berketuruan Afrika. Begitu juga untuk yang berdarah RhD negatif, kerana adanya risiko yang dikaitkan dengan pelancongan ke tempat-tempat di mana darah RhD negatif jarang ditemui, khususnya Asia Timur, di mana mungkin ada perkhidmatan darah yang berusaha menggalakkan orang Barat untuk menderma darah.[54]
Seorang wanita hamil boleh menghasilkana antibodi kumpulan darah IgG jika janinnya ada antigen kumpulan darah yang tidak dimilikinya. Ini boleh berlaku jika sesetengah sel darah janin memasuki sistem peredaran darah ibu (cth. pendarahan fetomaternal kecil saat kelahiran atau at the time of childbirth or celaha obstetrik), atau kadang-kadang selepas pemindahan darah terapeutik. Ini boleh menyebabkan penyakit Rh atau mana-mana bentuk penyakit hemolisis bayi baru lahir (hemolytic disease of the newborn, HDN) dalam kehamilan semasa dan/atau kehamilan seterusnya. Jika seseorang wanita hamil didapati mengandungi antibodi anti-D, jenis darah Rh dalam janin boleh diuji secara analisis DNA janin dalam plasma ibu untuk menilai risiko penyakit Rh kepada janin.[55] Pada abad ke-20, berjayanya kemajuan besar dalam bidang perubatan yang mana penyakit Rh boleh dihindari dengan menghalang pembentukan antibodi anti-D oleh ibu berdarah D negatif dengan suntikan globulin imun Rho(D).[56][57] Antibodi-antibodi yang dikaitkan dengan sesetengah kumpulan darah boleh mengakibatkan HDN parah, tetapi yang lain punya hanya meninggalkan HDN ringan, dan ada lagi yang langsung tidak menyebabkan HDN.[3]
Unit-unit sel merah padat dibuat dengan menanggalkan sebanyak mana plasma yang boleh dari unit-unit darah penuh.
Faktor pembekuan yang disintesiskan oleh kaedah-kaedah rekombinan moden kini dalam kegunaan klinikal rutin untuk merawat hemofilia, untuk mengelakkan risiko penyebaran jangkitan yang berlaku dengan produk darah yang terkumpul.
Keserasian sel darah merah
Individu berjenis darah AB mempunyai kedua-dua antigen A dan B di permukaan SDM-nya, dan serum darah yang tidak mengandungi apa-apa antibodi yang melawan antigen A atau B. Oleh itu, individu berdarah jenis AB boleh menerima darah dari mana-mana kumpulan darah (tetapi AB diberi keutamaan), tetapi boleh menderma darah kepada penerima berjenis AB sahaja.
Individu berjenis darah A mempunyai antigen A di permukaan SDM-nya, dan serum darah yang mengandungi antibodi IgM yang melawan antigen B. Oleh itu, individu berdarah jenis A boleh menerima darah dari penderma berdarah jenis A atau O sahaja (tetapi A diberi keutamaan), serta boleh menderma darah kepada penerima berjenis A atau AB.
Individu berjenis darah B mempunyai antigen B di permukaan SDM-nya, dan serum darah yang mengandungi antibodi IgM yang melawan antigen A. Oleh itu, individu berdarah jenis B boleh menerima darah dari penderma berdarah jenis B atau O sahaja (tetapi B diberi keutamaan), serta boleh menderma darah kepada penerima berjenis B atau AB.
Individu berjenis darah O tiada antigen A atau B di permukaan SDM-nya tetapu serum darahnya mengandungi antibodi IgM anti-A dan anti-B yang melawan antigen-antigen A dan B. Oleh itu, individu berdarah jenis O boleh menerima darah dari penderma berjenis O sahaja, tetapi boleh menderma darah kepada kepada mana-mana kumpulan darah (A, B, O atau AB). Sekiranya ada sesiapa yang memerlukan pemindahan darah dalam kecemasan genting, dan masa yang diambil untuk memproseskan darah penerima mungkin mengambil masa terlalu lama, darah O negatif boleh digunakan.
Perhatian
1. Menganggap ketiadaan antibodi luat biasa yang boleh mengakibatkan ketakserasian darah penderma dan darah penerima, seperti yang biasa dijangka dalam darah yang dipilih secara pemadanan.
Pesakit berdarah Rh D-negatif yang tiada antibodi anti-D (tidak pernah dipekakan dengan SDM D-positif) boleh menerima pemindahan darah D-positif sekali, tetapi ini akan menyebabkan pemekaan kepada antigen D, dan pesakit wanita boleh membawa risiko menyebabkan penyakit hemolisis kepada anaknya. Jika seseorang pesakit D-negatif didapati menghasilkan antibodi anti-D, maka pendedahan kepada D-positif pada masa akan datang boleh mengakibatkan tindak balas pemindahan yang amat berbahaya. Darah Rh D-positif tidak boleh sesekali diberi kepada wanita D-negatif yang berusia boleh mengandung atau pesakit yang berantibodi D, jadi tabung darah mesti menyimpan darah Rh-negatif secukup-cukupnya untuk pesakit sebegini. Dalam keadaan terdesak seperti pendarahan teruk apabila simpanan unit darah D-negatif dalam tabung darah adalah terlalu sedikit, darah D-positif mesti diberi kepada wanita D-negatif yang melepasi usia boleh mengandung atau lelaki Rh-negatif, asalkan pesakit itu tidak mengandungi antibodi anti-D, demi menjimatkan simpanan darah D-negatif dalam tabung darah. Sebaliknya, pesakit Rh D-positif tidak bertindak balas dengan darah D negatif. Pemadanan sedemikian juga dilakukan untuk antigen-antigen lain dalam sistem Rh seperti C, c, E dan e dan juga sistem kumpulan darah lain yang dikenali dengan risiko untuk pengimunan seperti sistem Kell khususnya untuk wanita berusia boleh mengandung atau pesakit yang diketahui memerlukan banyak pemindahan darah.
Keserasian plasma
Penerima boleh menerima plasma sama jenis darah, tetapi selain itu keserasian penderma-penerima bagi plasma darah adalah kebalikan dari SDM: plasma yang diekstrakkan dari darah jenis AB boleh dipindahkan ke penerima mana-mana kumpulan darah; penerima berdarah jenis O boleh menerima plasma dari mana-mana kumpulan darah; dan plasma jenis O hanya boleh dipindahkan kepada penerima jenis O.
Perhatian
1. Menganggap ketiadaan antibodi luar biasa yang kuat dalam plasma penderma
Penderma sejagat dan penerima sejagat
Mengenai pemindahan darah penuh atau sel darah merah padat, individu-individu berdarah jenis O Rh D negatif dikenali sebagai penderma sejagat, manakala individu-individu berdarah jenis AB Rh D positif pula dikenali sebagai penerima sejagat; tetapi secara amnya, istilah-istilah "sejagat" tersebut hanya benar setelah mengambil kira kemungkinan tindak balas antibodi anti-A dan anti-B penerima kepada SDM yang dipindah masuk, dan juga kemungkinan pemekaan kepada antigen Rh D. Yang terkecuali termasuk individu-individu yang ada sistem antigen hh (juga dikenali sebagai kumpulan darah Bombay) dan boleh menerima darah dengan selamat dari penderma hh lain sahaja, kerana mereka membentuk antibodi yang melawan bahan H.[60][61]
Penderma darah yang mengandungi antibodi anti-A atau anti-B yang terlalu kuat, atau mana-mana antibodi luar biasa dikecualikan dari pendermaan darah. Kemungkinan tindak balas antibodi anti-A dan anti-B yang ada dalam darah yang dipindahkan kepada SDM penerima tidak perlu dipertimbangkan, kerana jumlah plasma berantibodi yang dipindahkan agak kecil.
Contohnya: dengan mengambil kira pemindahan darah jenis O Rh D negatif (darah penderma sejagat) ke dalam penerima berdarah jenis A Rh D positif, tiada apa-apa tindak balas imun antara antibodi anti-B penerima dan SDM yang dipindahkan yang harus dirisaukan. Bagaimanapun, jumlah plasma yang kecil dalam darah pindahan itu mengandungi antibodi anti-A yang boleh bertindak balas dengan antigen A di permukaan SDM penerima, tetapi tindak balas besar tidak diduga atas faktor-faktor pencarian, maka pemekaan Rh D tidak dijangka.
Begitu juga, antigen-antigen permukaan SDM selain A, B dan Rh D, boleh menyebabkan tindak balas dan pemekaan yang memudaratkan, jika antigen-antigen tersebut boleh terikat pada antibodi-antibodi padanan masing-masing untuk menjana tindak balas imun. Pemindahan darah dirumitkan lagi kerana platelet dan sel darah putih (SDP) mempunyai sistem antigen permukaan sendiri, serta pemekaan kepada antigen platelet atau SDP boleh berlaku akibat pemindahan.
Berkenaan pemindahan plasma, situasinya adalah sebaliknya. Plasma jenis O yang mengandungi kedua-dua antigen anti-A dan anti-B, hanya boleh diberi kepada penerima berjenis O. Antibodi akan menyerang antigen mana-mana jenis darah lain. Sebaliknya, plasma AB boleh diberi kepada pesakit dari mana-mana kumpulan darah ABO kerana tiada antibodi anti-A atau anti-B.
^Dean, Laura. "The ABO blood group". Blood Groups and Red Cell Antigens. online: NCBI. A number of illnesses may alter a person's ABO phenotypeUnknown parameter |chapterurl= ignored (bantuan); Cite has empty unknown parameters: |origdate= dan |origmonth= (bantuan)
^Stayboldt C, Rearden A, Lane TA (1987). "B antigen acquired by normal A1 red cells exposed to a patient's serum". Transfusion. 27 (1): 41–4. PMID3810822.CS1 maint: multiple names: authors list (link)
^Matsushita S, Imamura T, Mizuta T, Hanada M (1983). "Acquired B antigen and polyagglutination in a patient with gastric cancer". The Japanese Journal of Surgery. 13 (6): 540–2. PMID6672386. Unknown parameter |month= ignored (bantuan)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
^Kremer Hovinga I, Koopmans M, de Heer E, Bruijn J, Bajema I (2007). "Change in blood group in systemic lupus erythematosus". Lancet. 369 (9557): 186–7, author reply 187. doi:10.1016/S0140-6736(07)60099-3. PMID17240276.CS1 maint: multiple names: authors list (link)
^CHOWN B, LEWIS M, KAITA K (1957). "A new Kell blood-group phenotype". Nature. 180 (4588): 711. PMID13477267. Unknown parameter |month= ignored (bantuan)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
^Miller LH, Mason SJ, Clyde DF, McGinniss MH (1976). "The resistance factor to Plasmodium vivax in blacks. The Duffy-blood-group genotype, FyFy". The New England Journal of Medicine. 295 (6): 302–4. PMID778616. Unknown parameter |month= ignored (bantuan)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
^Blood Transfusion Division, United States Army Medical Research Laboratory (1971). Selected contributions to the literature of blood groups and immunology. 1971 v. 4. United States Army Medical Research Laboratory, Fort Knox, Kentucky. ... In northern India, in Southern and Central China and in the neighboring Central Asiatic areas, we find the highest known frequencies of B. If we leave this center, the frequency of the B gene decreases almost everywhere ...
^ abEncyclopaedia Britannica (2002). The New Encyclopaedia Britannica. Encyclopaedia Britannica, Inc. ISBN0852297874. ... The maximum frequency of the B gene occurs in Central Asia and northern India. The B gene was probably absent from American Indians and Australian Aborigines before racial admixture occurred with the coming of the white man ...
^Carol R. Ember, Melvin Ember (1973). Anthropology. Appleton-Century-Crofts. ... Blood type B is completely absent in most North and South American Indians ...
^Laura Dean, MD (2005). Blood Groups an Red Cell Antigens. National Center for Biotechnology Information, United States Government. ISBN1932811052. ... Type A is common in Central and Eastern Europe. In countries such as Austria, Denmark, Norway, and Switzerland, about 45-50% of the population have this blood type, whereas about 40% of Poles and Ukrainians do so. The highest frequencies are found in small, unrelated populations. For example, about 80% of the Blackfoot Indians of Montana have blood type A ...
^Technical Monograph No. 2: The ABO Blood Group System and ABO Subgroups(PDF). Biotec. 2005. Diarkibkan daripada yang asal(PDF) pada 2007-02-06. Dicapai pada 2010-04-09. ... The frequency of blood group A is quite high (25-55%) in Europe, especially in Scandinavia and parts of central Europe. High group A frequency is also found in the Aborigines of South Australia (up to 45%) and in certain American Indian tribes where the frequency reaches 35% ...Unknown parameter |month= ignored (bantuan)
^Nickel RG, Willadsen SA, Freidhoff LR; dll. (1999). "Determination of Duffy genotypes in three populations of African descent using PCR and sequence-specific oligonucleotides". Human Immunology. 60 (8): 738–42. doi:10.1016/S0198-8859(99)00039-7. PMID10439320. Unknown parameter |month= ignored (bantuan); Explicit use of et al. in: |author= (bantuan)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
^Bruce, MG (2002). "BCF - Members - Chairman's Annual Report". The Blood Care Foundation. Dicapai pada 2008-07-15. As Rhesus Negative blood is rare amongst local nationals, this Agreement will be of particular value to Rhesus Negative expatriates and travellersUnknown parameter |month= ignored (bantuan)
^Daniels G, Finning K, Martin P, Summers J (2006). "Fetal blood group genotyping: present and future". Annals of the New York Academy of Sciences. 1075: 88–95. doi:10.1196/annals.1368.011. PMID17108196. Unknown parameter |month= ignored (bantuan)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
^"RBC compatibility table". American National Red Cross. 2006. Diarkibkan daripada yang asal pada 2007-08-04. Dicapai pada 2008-07-15. Unknown parameter |month= ignored (bantuan)
^Landsteiner K. Zur Kenntnis der antifermentativen, lytischen und agglutinierenden Wirkungen des Blutserums und der Lymphe. Zentralblatt Bakteriologie 1900;27:357-62.
^Landsteiner K, Wiener AS. An agglutinable factor in human blood recognized by immune sera for rhesus blood. Proc Soc Exp Biol Med 1940;43:223-224.
^Coombs RRA, Mourant AE, Race RR. A new test for the detection of weak and "incomplete" Rh agglutinins. Brit J Exp Path 1945;26:255-66.