Christine Madeleine Odette Lagarde (French: [kʁistin madlɛn ɔdɛt laɡaʁd]; née Lallouette, IPA: [lalwɛt]; lahir 1 Januari 1956) ialah seorang ahli politik dan peguam Perancis yang pernah berkhidmat sebagai Presiden Bank Pusat Eropah sejak 2019. sebagai Pengarah Urusan Tabung Kewangan Antarabangsa (IMF) ke-11 dari 2011 hingga 2019. Lagarde juga pernah berkhidmat dalam Kerajaan Perancis, paling terkenal sebagai Menteri Ekonomi, Kewangan dan Industri dari 2007 hingga 2011. Beliau adalah wanita pertama yang pegang setiap jawatan tersebut.^[1]

Dilahirkan dan dibesarkan di Paris, Lagarde lulus dari sekolah undang-undang di Paris Nanterre University dan memperoleh ijazah Sarjana dari Sciences Po Aix. Selepas diterima masuk ke Bar Paris, dia menyertai firma undang-undang antarabangsa Baker & McKenzie sebagai syarikat bersekutu pada tahun 1981, pakar dalam buruh dan anti-amanah, serta penggabungan dan pengambilalihan. Meningkatnya melalui pangkat, beliau adalah ahli jawatankuasa eksekutif firma itu dari 1995 hingga 1999, sebelum dinaikkan ke Pengerusinya antara 1999 dan 2004; dia adalah wanita pertama dalam kedua-dua jawatan. Dia memegang jawatan tertinggi sehingga dia membuat keputusan untuk berkhidmat dalam perkhidmatan awam.

Lagarde kembali ke Perancis apabila dilantik sebagai Menteri Perdagangan Luar dari 2005 hingga 2007, kemudian berkhidmat secara ringkas sebagai Menteri Pertanian dan Perikanan dari Mei hingga Jun 2007, dan akhirnya, sebagai Menteri Kewangan dari 2007 hingga 2011, menjadikannya wanita pertama yang memegang jawatan itu. portfolio kewangan mana-mana Kumpulan Lapan ekonomi. Semasa memegang jawatan, Lagarde menyelia tindak balas kerajaan terhadap krisis kewangan lewat 2000-an, yang mana Financial Times meletakkannya sebagai menteri kewangan terbaik di zon Euro.^[2]

Pada 5 Julai 2011, beliau telah dipilih untuk menggantikan Dominique Strauss-Kahn sebagai pengarah urusan IMF untuk tempoh lima tahun.^[3] Pelantikannya adalah pelantikan ke-11 berturut-turut seorang Eropah untuk mengetuai IMF.^[4] Dia dipilih secara konsensus untuk penggal lima tahun kedua, mulai 5 Julai 2016, sebagai satu-satunya calon yang dicalonkan untuk jawatan itu.^[5] Pada Disember 2016, mahkamah Perancis mensabitkan kesalahannya kerana cuai berkaitan peranannya dalam timbang tara Bernard Tapie,^[6] tetapi tidak mengenakan penalti. Lagarde meletak jawatan daripada IMF berikutan pencalonannya sebagai presiden ECB.

Pada 2019 dan sekali lagi pada 2020, Forbes meletakkan nombor duanya dalam senarai 100 Wanita Paling Berkuasa Dunia.^[7][8]

Christine Lagarde dilahirkan di Paris, Perancis, dalam keluarga guru. Bapanya, Robert Lallouette, "dilahirkan kepada ibu Yahudi dan bapa yang tidak beragama.", ^[9] ialah seorang guru bahasa Inggeris ; ibunya, Nicole (Carré),^[10] ialah seorang guru kesusasteraan Latin, Yunani dan Perancis. Lagarde dan tiga adik lelakinya menghabiskan masa kecil mereka di Le Havre. Di sana dia menghadiri Lycée François 1er (tempat bapanya mengajar) dan Lycée Claude Monet.^[11][12][13]

Semasa remaja, Lagarde adalah ahli pasukan renang segerak kebangsaan Perancis.^[14] Selepas baccalauréatnya pada tahun 1973, dia mendapat biasiswa Perkhidmatan Lapangan Amerika ke Sekolah Holton-Arms di Bethesda, Maryland.[18][19] Sepanjang tahun beliau di Amerika Syarikat, Lagarde bekerja sebagai pelatih di Capitol A.S. sebagai pembantu kongres Wakil William Cohen, membantu beliau berkomunikasi dengan konstituen berbahasa Perancis dari daerah Maine utara semasa perbicaraan Watergate. Dia lulus dari Universiti Paris Nanterre, di mana dia memperoleh ijazah sarjana dalam bahasa Inggeris, undang-undang buruh, dan undang-undang sosial. Beliau juga memegang ijazah sarjana dari Institut d'études politiques di Aix-en-Provence. ^[15]Sejak 2010, beliau telah mempengerusikan lembaga pengarah sekolah Aix.^[16]

Lagarde menyertai Baker & McKenzie, sebuah firma undang-undang antarabangsa yang besar yang berpangkalan di Chicago, pada tahun 1981. ^[17] Dia mengendalikan kes antitrust dan buruh utama, dijadikan rakan kongsi selepas enam tahun dan dinamakan ketua firma di Eropah Barat. Beliau menyertai jawatankuasa eksekutif pada tahun 1995 dan telah dipilih sebagai pengerusi wanita pertama syarikat itu pada Oktober 1999. ^[18][19]Tiga tahun kemudian dia dipilih semula. Di Baker & McKenzie Lagarde mengisytiharkan pendekatan "klien didahulukan" di mana peguam menjangkakan keperluan klien dan bukannya bertindak balas semata-mata kepada situasi yang mendesak.^[20]

Pada tahun 2004, Lagarde menjadi presiden Jawatankuasa Strategik Global.

Sebagai menteri perdagangan Perancis antara 2005 dan Mei 2007, Lagarde mengutamakan membuka pasaran baharu untuk produk negara, dengan memfokuskan kepada sektor teknologi. Pada 18 Mei 2007, beliau telah dipindahkan ke Kementerian Pertanian sebagai sebahagian daripada kerajaan François Fillon.^[21] Bulan berikutnya dia menyertai kabinet Fillon di Kementerian Hal Ehwal Ekonomi, Kewangan dan Pekerjaan.^[22] Dia adalah satu-satunya ahli kelas politik Perancis yang mengutuk kenyataan perkauman Jean-Paul Guerlain pada tahun 2010.^[23] Dalam kerajaan, beliau melaksanakan pembaharuan ekonomi liberal, seperti meliberalisasikan pasaran buruh, menurunkan cukai harta pusaka, dan rancangan penjimatan untuk perkhidmatan awam.^[24]