Abu kayu adalah serbuk sisa yang tinggal selepas pembakaran kayu, seperti membakar kayu di perapian rumah atau loji tenaga perindustrian. Ia digunakan secara tradisional oleh tukang kebun sebagai sumber potash yang baik.
Komposisi
Kepelbagaian penilaian
Banyak kajian telah dijalankan mengenai komposisi kimia abu kayu, dengan keputusan yang berbeza-beza. Sesetengah menyebut kalsium karbonat (CaCO3) sebagai komponen utama,[1] sementara yang lain tidak mempunyai karbonat sama sekali, tetapi sebaliknya kalsium oksida (CaO).[2] Sesetengah menunjukkan sehingga dua belas peratus besi oksida[2] manakala yang lain mendapati tiada langsung,[3] sungguhpun besi oksida sering termasuk melalui pencemaran dengan tanah. Satu set komposisi lengkap komposisi abu kayu dari banyak spesies pokok telah dijalankan oleh Emil Wolff[4] antara penyelidikan lain.
Beberapa faktor mempunyai kesan besar ke atas komposisi:
Abu terbang: Beberapa kajian termasuk pepejal yang terlepas melalui serombongan semasa pembakaran, sementara yang lain tidak.
Suhu pembakaran[5] menghasilkan dua kesan langsung:
Disosiasi: Penukaran karbonat, sulfida, dan lain-lain, kepada oksida menghasilkan tiada karbon, sulfur, karbonat, atau sulfida sepenuhnya. Sesetengah oksida logam (contohnya oksida raksa) juga berpecah kepada bentuk unsur mereka dan / atau meruap sepenuhnya pada suhu api kayu.
Peruapan: Dalam kajian di mana abu terbang tidak diukur, beberapa produk pembakaran mungkin tidak hadir sama sekali.
Proses eksperimen: Jika abu terdedah kepada persekitaran antara pembakaran dan analisis, oksida boleh bertukar kembali kepada karbonat dengan bertindak balas dengan karbon dioksida di udara.
Jenis, usia, dan persekitaran pertumbuhan stok kayu mempengaruhi komposisi kayu, dan dengan itu abu.
Ukuran
Biasanya antara 0.43 dan 1.82 peratus jisim kayu yang terbakar ( kering ) menghasilkan abu.[5] Juga keadaan pembakaran mempengaruhi komposisi dan jumlah sisa abu, oleh itu suhu yang lebih tinggi akan mengurangkan abu yang terhasil.[3]
Banyak abu kayu mengandungi kalsium karbonat sebagai komponen utamanya, mewakili 25[6] bahkan 45 peratus.[1] Kurang daripada 10 peratus adalah potash, dan kurang daripada 1 peratus fosfat; terdapat jejak unsur besi, mangan, zink, tembaga dan beberapa logam berat.[6] Walau bagaimanapun, bilangan ini berbeza-beza, kerana suhu pembakaran adalah pembolehubah penting dalam menentukan komposisi abu kayu.[5] Semua ini, terutamanya, dalam bentuk oksida.[5]
Kegunaan
Baja
Abu kayu boleh digunakan sebagai baja organik yang digunakan bagi memperkaya kesuburan tanah pertanian. Dalam peranan ini, abu kayu berfungsi sebagai sumber kalium dan kalsium karbonat, yang bertindak sebagai agen kapur untuk meneutralkan tanah berasid.[6]
Abu kayu juga boleh digunakan sebagai mebaiki bagi penyelesaian hidroponik organik, secara amnya menggantikan sebatian bukan organik yang mengandungi kalsium, kalium, magnesium dan fosforus.[7]
Kompost
Abu kayu biasanya dilupuskan di tapak pelupusan sampah , tetapi dengan peningkatan kos pelupusan, sebagai alternatif yang mesra ekologi, dengan berfungsi sebagai kompos bagi kegunaan pertanian dan perhutanan, menjadi semakin popular.[8] Oleh kerana abu kayu mempunyai kandungan arang yang tinggi, ia boleh digunakan sebagai agen kawalan bau, terutamanya dalam operasi pengkomposan.[9]
Pembuatan tembikar
Abu kayu mempunyai sejarah yang sangat lama sebagai digunakan dalam sepuhan barangan tembikar, terutamanya dalam tradisi Cina, Jepun dan Korea, sungguhpun kini ia digunakan oleh ramai pengamal kraf. Ia berfungsi sebagai fluks, mengurangkan titik lebur bagi sepuh.[10]
Sabun
Kalium hidroksida boleh dibuat secara langsung dari abu kayuref>"Making lye from wood ash". Journey to Forever. 14 May 2009. Dicapai pada 2008-10-01. Cite journal requires |journal= (bantuan)</ref> dan dalam bentuk ini, dikenali sebagai potasy kaustik atau lye. Oleh kerana ciri-ciri ini, abu kayu juga telah digunakan untuk membuat sabun abu kayu.
Larut lesap-bio
Kulat ectomycorrhizal Suillus granulatus dan Paxillus involutus boleh melepaskan unsur-unsur dari abu kayu.[11]
^ abTarun R. Naik; Rudolph N. Kraus; Rakesh Kumar (2001), Wood Ash: A New Source of Pozzolanic Material, Department of Civil Engineering and Mechanics, College of Engineering and Applied Science, The University of Wisconsin – Milwaukee Unknown parameter |last-author-amp= ignored (bantuan)