Juno II (Rakéit)

Juno-II-Rakéit beim Start vu Cape Canaveral
D'Uewerstufe vun der Juno-II-Rakéit

D'Juno-II-Rakéit war d'Folleg vun der Mëttelstreckerakéit PGM-19 Jupiter. Si bilt d'Grondstuf vun der Juno II a war fir dësen Zweck ëm 0,91 m verlängert ginn. Als Dreifwierk koum e kardanesch opgehaangene Rocketdyne S-3D zum Asaz, dat spéider nëmmen e bëssi modifizéiert och an der Thor zum Asaz koum. Op der éischter Stuf waren zwou oder dräi Feststoffuewerstufen, déi schonn an der Juno I benotzt goufen. Si goufen nom Ausbrenne vun der éischter Stuf (182 s nom Start) per Radioimpuls vum Kontrollzentrum aus gezünnt, wat duerch eng Funkstéierung zum Verloscht vum Explorer S-46 gefouert hat. D'Variant mat nëmmen zwou Uewerstufe gouf nëmmen eemol zum Feelstart vum Beacon-2-Satellit benotzt.

D'Juno II gouf an de Joren 1958 bis 1961 nëmme vu Cape Canaveral aus gestart. Vun zéng Starten waren nëmme véier erfollegräich.

Rakéite vun deem Typ haten zwou Pioneer-Moundsonde (ee Feelstart wéinst virzäitegem Brennschluss vun der éischter Stuf), siwen Explorer-Satellitten (véier Feelstarten) an ee Beacon-Satellit (Feelstart) transportéiert.

D'Juno II konnt 41 kg op eng niddreg Äerdëmlafbunn oder 6 kg op eng interplanetar Bunn transportéieren. Wéinst hirer klenger Leeschtung gouf et keng weider Entwécklung vun dësem Rakéitentyp.

Technesch Daten

Juno-2
Längt 23,85 m
Duerchmiesser 2,67 m
Startmass 55,0 t
Stufen 4
1. Stuf
Dreifwierk North American Rocketdyne LR-79-NA-9
Startschub 667,2 kN
Dreifstoff Kerosin a LOX
Brenndauer 182 s
Start-/Eidelmass 54,43 / 4,53 t
Längt 18,38 m
Duerchmiesser 2,67 m
2. Stuf
Triebwerk 11 Thiokol Baby-Sergeant
Schub 73,4 kN
Dreifstoff TPH
Start-/Eidelmass 327/90 kg
Brenndauer 6,5 s
Längt 1,07 m
Duerchmiesser 1,22 m
3. Stuf
Dreifwierk 3 Thiokol Baby-Sergeant
Schub 24,0 kN
Dreifstoff TPH
Start-/Eidelmass 94/28 kg
Brenndauer 6,5 s
Längt 1,07 m
Duerchmiesser 1,22 m
4. Stuf
Dreifwierk 1 Thiokol Baby-Sergeant
Schub 8,0 kN
Dreifstoff TPH
Start-/Eidelmass 27/5 kg
Brenndauer 6,5 s
Längt 1,07 m
Duerchmiesser 1,22 m

Startlëscht

Déi vollstänneg Startlëscht vun der Juno-II-Rakéit.

Laf. Nr. Datum (UTC) Typ Ser.-Nr. Stufenzuel Startplaz Notzlaascht Aart vun Notzlaascht Notzlaat a kg (brutto¹) Orbit² Bemierkung
1 6. Dezember 1958 Juno-II AM-11 4 CC LC-5 Pioneer 3 Sond soll laanscht de Mound fléien 5,9 kg Klëmmt op 102.200 km Héicht ier si zeréckfält an no 38 Stonne vergloust[1] Deelerfolleg Déi éischt Stuf hat sech ze fréi ofgeschalt.
2 3. Mäerz 1959 Juno-II AM-14 4 CC LC-5 Pioneer 4 Sond soll laanscht de Mound fléien 5,9 kg Heliozentresch Erfolleg
3 16. Juli 1959 Juno-II AM-16 4 CC LC-5 Explorer S-1 Fuerschungssatellit 42 kg geplangt: LEO Feelschlag Kontrollverloscht iwwer d'Rakéit no zirka 5 Sekonnen.
4 14. August 1959 Juno-II AM-19B 3 CC LC-26B Beacon 2 Ballonsatellit 5 kg geplangt: LEO Feelschlag Éischt Stuf hat sech ze fréi ofgeschalt. Keng Kontroll iwwer déi iewescht Stufe.
5 13. Oktober 1959 Juno-II AM-19A 4 CC LC-5 Explorer 7 Fuerschungen iwwer d'Kosmesch Stralung 42 kg LEO Erfolleg
6 23. Mäerz 1960 Juno-II AM-19C 4 CC LC-26B Explorer 8 (S-46) Erfuerschung vun der Stralungsceinture 16 kg? geplangt: LEO Feelschlag Drëtt Stuf hat net gezünnt, Kontaktverloschst zu der Buedemstatioun]].
7 3. November 1960 Juno-II AM-19D 4 CC LC-26B Explorer 8 (S-30) Ionosphärefuerschung 41 kg LEO Erfolleg
8 25. Februar 1961 Juno-II AM-19F 4 CC LC-26B Explorer 10 (S-45) Ionosphärefuerschung 34 kg geplangt: LEO Feelschlag Driëtt Stuf hat net gezünnt.
9 27. Abrëll 1961 Juno-II AM-19E 4 CC LC-26B Explorer 11 (S-15) Gammastralefuerschung 37 kg LEO Erfolleg
10 24. Mee 1961 Juno-II AM-19G 4 CC LC-26B Explorer 12 (S-45a) Ionosphärefuerschung 34 kg geplangt: LEO Feelschlag Zweet Stuf hat net gezünnt.

¹ Bruttogewiicht = (Satellitten + Adapter, Gehäis a.s.w.)

² NET zwangsleefeg den Zilorbit vun der Noutzlaascht - mä d'Bunn op där d'Notzlaascht vun der Uewerstuf ausgesat soll ginn.

Kuckt och

Portal Astronomie

Um Spaweck

Commons: Juno II – Biller, Videoen oder Audiodateien

Referenzen

  1. ↑ http://www.bernd-leitenberger.de/pioneer.shtml