Tschuvaschia

Wikidata Tschuvaschia
Res apud Vicidata repertae:
Tschuvaschia: insigne
Tschuvaschia: insigne
Tschuvaschia: vexillum
Tschuvaschia: vexillum
res publica
Civitas: Russia
Locus: 55°27′34″N 47°5′46″E
Nomen officiale: Чӑваш Республики — Чӑваш Ен
Situs interretialis

Fines

Procuratio superior: Russia
Territoria finitima: Regio Novogardiensis Inferior, Mari El, Tatarstania, regio Simbiriensis, Mordovia

Forma

Area: 18 300±1 chiliometrum quadratum
Caput: Tscheboxari

Gestio

Praefectus: Oleg Nikolaev
Consilium: State Council of the Chuvash Republic

Vita

Incolae: 1 167 061
Sermo publicus: Russica, Chuvassica
Zona horaria: Tempus Mosquanum, Europe/Moscow

Commemoratio

Paean: State Anthem of the Republic of Chuvashia

Sigla

Siglum autoraedarum: 21, 121

Tabula aut despectus

Tschuvaschia: situs
Tschuvaschia: situs

Tschuvaschia vel Tschuvassia (Russice Чувашия, tr. Čuvašija; Tschuvaschice Чăва́ш Ен, tr. Čövaš En), seu Res Publica Tschuvaschica[1] (Russice Чувашская Республика tr. Čuvaškaja Respublika; Tschuvaschice Чăваш Республики, tr. Čövaš Respubliki), subiectum Foederationis Russicae est, anno 1920 ut regio autonoma creatum, et anno 2000 in Districtum Foederalem Subvolgensem Foederationis Russicae inclusum.

Tabula geographica Tschuvasschiae

Res Publica Tschuvaschica, cum Regione Novogardiensi Inferiori in occidente, Re Publica Mari El in septentrione, Tatarstania in oriente et cum Mordovia Regioneque Ulianovskensi in meridie contermina, aream 18 343 km2 et circa 1 238 milia incolarum (anno 2015) habet. Gentes plurimae sunt Tschuvaschi (67,69 % secundum censum anni 2002) et Russi (26,53 %). Linguae publicae sunt Russica et Tschuvaschica[1].

Rha cum Sura et Iunca accolis flumen rei publicae maximum est.

Urbes

Tscheboxari (Чебоксары) est caput Tschuvaschiae. Ceterae urbes:

  • Alatyria (Алатырь)
  • Civil'sk (Цивильск)
  • Jadrin (Ядрин)
  • Jaruškino (Ярушкино)
  • Kanaš (Канаш)
  • Kozlovka (Козловка)
  • Mariinskij Posad (Vicus Marianus, Мариинский Посад)
  • Novočeboksarsk (Tscheboxari Novi, Новочебоксарск)
  • Šumerlja (Шумерля)

Vici

Praeclari cives

Monumenta

Notae

  1. ↑ 1.0 1.1 Tschuvaschica: Matthias Castrén, Elementa grammatices Tscheremissae, Kuopio 1845, p. III; Samuel Gyarmathi(hu), Affinitas linguae Hungaricae cum linguis Fennicae originis, Gottingae 1799, p. 175;
    Tschuwaschica: Henricus Gabriel Porthan, Opera selecta, vol. I, Helsingiae 1859, p, 36; Gulielmus Schott(de) De lingua Tschuwaschorum, dissertatio, 1873, p. 16.

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Tschuvaschiam spectant.