Žižek exemplis de moribus popularibus sumptis utitur ad theorias Iacobi Lacan et Gilles Deleuze explanandas, atque ad phaenomena hodierna rei publicae explicanda utitur psychonalysi Lacaniana et philosophia Hegeliana et censura oeconomica Marxiana. In colloquio quodam cum Amy Goodman dixit se esse "communistam sensus instructi"[1] cum matelialismo dialectico alicubi autem dixit se esse "laevistam radicalem."[2] Assiduus est anticapitalista, tamen persaepe aliis laevistis dissentit de quomodo capitalismum aggrediendo ac quid proxime faciendo. Sermonem habuit in motu "Wall street occupare" assentientesque precatus est uti activitatem mediocrem sisterent, verum super futuro motus diligenter cogitare eos urgebat.
Conceptus
Vacuum significans: Signum quod, propter crebrem iterationem variis in casibus inter se disparibus, valorem suum omnino amittit. E.g. motus postremus symphoniae nonae Beethovenis qui ubique, qualibet in contione hominum rei publicaeve auditur, efficere conans ut obliviscamur repugnantiarum nostrarum intersimusque hoc in momento prodigioso fraternitatis humanae.
Censura liberalis: Nos liberos esse sentimus praecipue quod caremus sermone ipso qui nobis ferre possit defectum ipsius libertatis, etsi nos in aetate qua omnes prorsus licentes vivamus probatur. "Bellum in terrorismum", "democratia libertasque", "iura hominum" falsae sunt notiones quibus perceptiones nostrae rerum falluntur quaeque nos inhibent quin revera de ea meditemur. "Licentes ad eligendum sumus . . . si recte eligimus." Maxime hoc agitur cum nos rogant hodie utrum democratiam an fundamentalismum malimus. Inter haec duo nequimus aliud legere ac democratiam. Tamen percipere oportet quaestionem non esse fundamentalismum sed democratiam ipsam, tamquam si sola potis electio democratia liberalisparlamentaris esset.
.jpg)
.jpg)