Sacrificium

-3 (maximum dubium) Latinitas huius rei maxime dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.
Pecora, fructus, et cibi Inannae deae Sumeriae oblati. Vas Orchoënse millennio IV a.C.n. confectum (Museum Iracense; exemplar apud museum Pergamenum Berolinense servatum.
Germanis debellatis, Marcus Aurelius sacrificium perficit. Protypus ex Arcu Marci Aurelii (Museum Capitolinum Romae).
Sacrificium victimae humanae apud Aztecas. Codex Magliabechianus f. 70r (Bibliotheca Nationalis Centralis Florentina).

Sacrificium est victimas agendas? pro divinitate, exempli gratia, in religione Graeca antiqua. In Bibliis Sacris, sacrificium fuit in Pentateucho, temem? Liber Isaiae qualem? sacrificium contra voluntatem Domini putarit? et negavit.?[1]

Notae

  1. ↑ Liber Isaiae 1:13.

Nexus interni

Bibliographia

  • Burkert, Walter. 1983. Homo necans. Berkeleiae.
  • Lambert, W. G. 1993. "Donations of Food and Drink to the Gods in Ancient Mesopotamia." In Ritual and Sacrifice in the Ancient Near East, ed. J. Quaegebeur, 191-201. Orientalia Lovaniensia Analecta 55. Lovanii.