Mursinae (Theodisce Morschen), in Hassia septemtrionali ad Fuldaham sita, est res publica, foedus septem pagorum, qui Mursina Vetustior (Altmorschen), Nova Mursina (Neumorschen), Connefeldia (Konnefeld), Vichte (Wichte), Binsfurtium (Binsförth), Heina (Heina) et Eubachium (Eubach) nominantur.

Magister civium est Herbertus Wohlgemuth.

Mursina in valle Fuldahae sita est. Mons altissimus est Frons Felis (Katzenstirn) qui 1700 pedes altitudinis attingit et ab cuius culmen caelo sereno mons Visnerus videtur.

Civitates quae fines Mursinae tangunt sunt oppida Melsungensis Spangenbergensisque et res publicae Alheimensis, Knuellwaldensis Malsfeldiaeque.

Probabile^? est homines iam Aetate Lapidea hic habitavisse et coloniam Mursinae saeculo quinto exstitisse.

Sanctus Bonifatius dicitur anno 723 p.C.n. aediculam Mursinae summo in monte appellato Monte Aediculae (Kapellberg) condidisse.

Litterae Codicis diplomatici Fuldensis anno 985 "locum qui dicitur Mursina"^[1] in primis probant, sed res publica longe ante fuerat. Exitus "-aha" veterum nominum Germanicorum Mursinae (Mursna, Mornaha, Mursine, Morsne, Mursenaha), qui aquam indicat, est signum coloniarum veterrimarum Germaniae.

Anno 1235, abbatia in Merica condita est, cuius fuit abbatissa prima Gertrud de Leimbach.

Medio aevo via magna "trans Hassianos longos" (durch die langen Hessen) quae Francofurto Ysenacum duxit, Mursinae Fuldaham transgressa est.

Magnus cruor praeclarus fuit Mursinae anno 1997, cum Carolus Renataque Heinzerling, qui negotium HEIMAG AG gesserunt, ab filiis adoptivis suis patricidio crudelissimo obtruncati sunt.

Negotium maximum Mursinae est constructor viarum. Sunt etiam fabri negotiaque alia: pistrinae, caupones, deversoria tabernaeque.

Mursina ad viam characteris prioritarii (aut viam foederalem; Germanice: Bundesstraße) B 83 inter Cassalam et Byveram sita est. Res publica intervallo septem milium passuum distat ab aditu autoviae A 7 Malsfeldiae.

Mursinae etiam est statio ferriviaria inter pagos Mursinae Vetustioris et Novae Mursinae ubi vectores hamaxostichis "Cantu" (Cantus) appellatis Cassalam sive Byveram aut Fuldam vehi possunt. Ferrivia quoque Hamaxostichi Citati Interurbani (ICE) intra fines Mursinae ingreditur, sed statio non est.

Via cyclabilis Hassiana R 1 trans territorium rei publicae Mursinae fert. Apud Vadum Iuncosum cyclistis ratis suspensa ad Fuldaham manibus traiciendum comparata est.

Temporis aestivis flumen rate "Nympha Fuldahae" (Fuldanixe) appellata cumbulisque aditur.

Sunt Mursinae medici, dentistae et medicamentarii taberna.

• Gertrud de Leimbach (saeculo XIII (et XII?)), prima abbatissa monasterii in Merica et amica sanctae Elisabeth.
• Ioannes Sutelius (* 1504; † 1576), reformator Ecclesiae et amicus Philippi Melanchthon et Martini Lutheri.

• Sanctus Bonifatius (* circiter 673; † 754 aut 755), episcopus et martyr, aedicula Mursinae condidit.
• Matthaeus Merian Maior (* 1593; † 1650), imaginum ex aene sculptarum auctor et editor.
• Adolphus Princeps Knigge (* 1752; † 1796), scriptor.
• Bernhardus Christopherus Faustus (* 1755; † 1842), medicus.
• Hieronymus Bonaparte (* 1784; † 1860), rex Vestfaliae et frater Napoleonis olim in fundo Mursinae ientavit.
• Ioannes Pestalozzi (saeculo XIX (et XX?)), fratrisnepos paedagogi praeclari Helvetici Ioannis Henrici Pestalozzi, vilicus fundi in Merica erat.
• Augustus Heinzerling (* 1899; † 1989), inventor, poeta et negotium gerens.
• Ingolfus Lueck (* 1958), scurra et moderator televisionis qui Mursinae spectaculum Televisionis Hassianae "In somnio saltantibus" (Traumtänzer) dictum gessit.

• Waltarius Bergmann (* 1918, † 2000), magister et scriptor rerum gestarum.
• Gottfridus Kiesow (* 1931, † 2011), protector monumentorum Germanicus.
• Ludovicus Georgius Braun (* 1943), negotium gerens.

• Bergmann, Waltarius, ed. 1985. "Mursina mille annorum" ("Tausendjähriges Morschen"). Codex a re publica Mursinae editus.
• Wohlgemuth, Otto, ed. 2000. "Mursina saeculo XX" ("Morschen im 20. Jahrhundert"). Libri Books on Demand.

• Pagina domestica officialis Mursinae.