Lingua Scotica (Teutonica)

Lingua Scotica
Scots
IPA[ skɔts ]
TaxinomiaLinguae Indoeuropaeae

 Linguae Germanicae
  Linguae Germanicae Occidentales

   Lingua Scotica (Teutonica)
Locutores125 000
Sigla1 —, 2 sco, 3 sco
Status publicus
OfficialisScotia
Privatapermultae civitates
Litterae
ScripturaLatina
Procurationulla
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae
Vide etiam paginam fere homonymam: Lingua Scotica (Gadelica).

Lingua Scotica[1] (Scotice Scots leid), quae Teutonica dici potest,[1] est lingua Germanica familiae Indoeuropaeae, cotidianus permultorum civium Scotiae sermo.

Robertus Burns carmina Scotice scripsit.

Exemplar: Pater noster

Scotice

Our Faither in heiven,

be hallowt thy name ;

thy Kíngdom come;

thy will be dune

on the yird, as in heiven.

Gíe us our breid for this incomin day ;

forgíe us the wrangs we hae wrocht,

as we hae foríen the wrangs we hae dree’d ;

an sey-us-na sairlie,

but sauf us frae the Ill Ane

Amen.

Latine

Pater noster, qui es in caelis,

sanctificetur nomen tuum.

Adveniat regnum tuum.

Fiat voluntas tua,

sicut in caelo, et in terra.

Panem nostrum cotidianum da nobis hodie,

et dimitte nobis debita nostra,

sicut et nos dimittimus debitoribus nostris.

Et ne nos induxeris in tentationem,

sed libera nos a malo.

Amen.

Notae

  1. 1.0 1.1 "Germani Teutones . . . Anglica, Scotica" Athanasius Kircherus, Turris Babel, sive Archontologia (Amstelodami: Jansson-Waesberge, 1679) textus p. 212.