Praefectus: Eugen Furdui Procuratio superior: Alba
Geographia
Superficies: 41.610000 chiliometrum quadratum
Tabula aut despectus
Alburnus Maior (Dacoromanice Roșia Montană, Germanice Goldbach, Hungarice Verespatak) commune Dacoromanica in Alba circulo est. Ad commune etiam vici Bălmoșești, Blidești, Bunta, Cărpiniș, Coasta Henții, Corna, Curături, Dăroaia, Gârda-Bărbulești, Gura Roșiei, Iacobești, Ignățești, Șoal, Țarina atque Vârtop pertinent.
Historia
Iam temporibus antiquis hic in cuniculis aurum repertum est. Qua de causa saeculo secundo ineunte RomaniDaciam expugnaverunt. Et hodie ruinae cuniculorum Romanorum exstant. Etiam tabulae inscriptionibus Latinis exstant[1]. Anno 270 Romani Daciam reliquerunt et Alburnus Maior derelictum est. Anno 1592Roșia Montană primo in actis descriptum est. Ab hoc tempore iterum aurum hic partum est. Et multi coloni e Germania venientes hic laborabant et vivebant. Ad usque annum 1918 Alburnus Maior ad Imperium Austro-Hungaricum pertinuit, nunc pars Romaniae est.
Iurgium de auro et circumiectu
Ab anno 1995 societas CanadiensisGabriel Resources temptat, ne aurum regionis veneno Natrio Cyanido parere possit. Sed multi incolae et alii cives Romaniae contra haec consilia demonstrabant. Iudicia Dacoromanica cunicula Canadienses circumiectus servandi causa interdixerunt. Societas autem anno 2015 apud Argentariam mundanam compensationem damni poposcit[2]. Et ruinae Romanae periculo affectae sunt, itaque iam anno 2002 multi Archaeologi contra consilia Canadiensium protestabant[3]. Die 5 Februarii2016 consilium ministrorum Romaniae Alburnum Maiorem candidatum UNESCO Mundi Hereditatis nominavit[4].