იან ტინბერგენი
მშობლიური სახელი	Jan Tinbergen
დაბ. თარიღი	12 აპრილი, 1903(1903-04-12)[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12]
დაბ. ადგილი	ჰააგა[13]
გარდ. თარიღი	9 ივნისი, 1994(1994-06-09)[1] [3] [4] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] (91 წლის)
გარდ. ადგილი	ჰააგა[1]
დასაფლავებულია	Oud Eik en Duinen[14]
მოქალაქეობა	ნიდერლანდების სამეფო[7]
საქმიანობა	ეკონომისტი, პროფესორი და უნივერსიტეტის პროფესორი[7]
მოღვაწეობის სფერო	ეკონომიკა
დამსაქმებელი	Netherlands School of Economics[3] , Bureau for Economic Policy Analysis[3] , ლეიდენის უნივერსიტეტი[7] , Statistics Netherlands[3] და Erasmus University Rotterdam
საერთაშორისო ორგანიზაცი(ებ)ის წევრობა	ნიდერლანდების სამეფო მეცნიერებათა აკადემია, Hungarian Academy of Sciences, ხელოვნებისა და მეცნიერების ამერიკული აკადემია, მეცნიერებათა ეროვნული აკადემია, ეკონომეტრიკის საზოგადოება[15] და Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten
გავლენა მოახდინეს :::Oskar Lange
ჯილდოები	honorary doctor of the Katholieke Universiteit Leuven, ამერიკის სტატისტიკის ასოციაციის წევრი, Legatum Stolpianum, ეკონომეტრიკის საზოგადოების წევრი[15] , Doctor honoris causa of the University of Strasbourg[16] , doctor honoris causa from the University of Grenoble[17] , honorary doctor of the University of Bordeaux[18] , ერაზმის პრემია, ნობელის პრემია ეკონომიკაში[19] , doctor honoris causa from the University of Paris[20] , Gouden Ganzenveer და Four Freedoms Award – Freedom from Want
ალმა-მატერი	ლეიდენის უნივერსიტეტი[3]
სამეცნიერო ხელმძღვანელი	პაულ ერენფესტი[21]
დოქტორანტი	Petrus Johannes Verdoorn[21] , ტიალინგ კუპმანსი[21] , Hans van den Doel[21] , J.J.J. Dalmulder[21] , Leendert Marinus Koyck[21] და Hans Linnemann[21]
პოლიტიკური პარტია	Labour Party[3]
სახელგანთქმული ნამუშევარი	Tinbergen theory
იან ტინბერგენი ვიკისაწყობში

იან ტინბერგენი (ნიდერლ. Jan Tinbergen; დ. 12 აპრილი, 1903 — გ. 9 ივნისი, 1994) — ნიდერლანდელი ეკონომისტი, ეკონომეტრიის ფუძემდებელი. ნიდერლანდის მეცნიერებათა აკადემიის წევრი. დაამთავრა ლეიდენის უნივერსიტეტი. ნიდერლანდის ეკონომეტრიის სკოლის პროფესორი. 1945-1955 წლებში დაგეგმვის ბიუროსა და პროგრამირების დირექტორი, 1965-1972 წლებში — გაეროს დაგეგმვის კომიტეტის პრეზიდენტი. ნობელის პრემია ეკონომიკაში მიენიჭა 1969 წელს ეკონომიკური პროცესების ანალიზის მათემატიკური მეთოდების დამუშავებისათვის. წამოაყენა „ოპტიმალური წყობილების“ თეორია. იკვლევდა ეკონომიკური პოლიტიკის თეორიის, ეკონომიკური განვითარების მოდელირებისა და სხვა საკითხებს.

• Business cycles in the United Kingdom 1870— 1914, Amst., 1951;
• On the theory of economic policy, Amst., 1952;
• International economic integration, 2 ed., Amst., 1965.

• იან ტინბერგენი — სტატია ენციკლოპედია ბრიტანიკიდან (ინგლისური)

ხ • გ • რ ← 1969 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატები → ფიზიოლოგია და მედიცინა მაქს დელბრიუკი (აშშ) ალფრედ ჰერში (აშშ) სალვადორ ლურია (აშშ) ფიზიკა მარი გელ-მანი (აშშ) ქიმია დერეკ ჰაროლდ რიჩარდ ბარტონი (დიდი ბრიტანეთი) ოდ ჰასელი (ნორვეგია) ლიტერატურა სემიუელ ბეკეტი (ირლანდია) მშვიდობა შრომის საერთაშორისო ორგანიზაცია (გაერო) ეკონომიკა რაგნარ ფრიში (ნორვეგია) იან ტინბერგენი (ნიდერლანდები)