ევგენი ზამიატინი |
---|
რუს. Евге́ний Ива́нович Замя́тин |
|
დაბადების თარიღი |
20 იანვარი (1 თებერვალი), 1884[1] [2] [3] |
---|
დაბადების ადგილი |
ლებედიანი[1] [4] |
---|
გარდაცვალების თარიღი |
10 მარტი, 1937(1937-03-10)[1] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [3] (53 წლის) |
---|
გარდაცვალების ადგილი |
პარიზის XVI რაიონი |
---|
დასაფლავებულია |
Cimetière parisien de Thiais[12] |
---|
საქმიანობა |
სამეცნიერო ფანტასტიკოსი მწერალი[13] , ინჟინერი, სატირიკოსი, ლიბრეტისტი, სცენარისტი, დრამატურგი, მწერალი[10] , ლიტერატურული კრიტიკოსი, რომანისტი, პროზაიკოსი და პუბლიცისტი |
---|
ენა |
რუსული ენა |
---|
მოქალაქეობა |
რუსეთის იმპერია სსრკ |
---|
ალმა-მატერი |
სანქტ-პეტერბურგის პოლიტექნიკური ინსტიტუტი[1] |
---|
ჟანრი |
სამეცნიერო ფანტასტიკა, პოლიტიკური სატირა, dystopian fiction, ფანტასტიკა, ისტორიული რომანი, თეატრი და ლიბრეტო |
---|
Magnum opus |
ჩვენ და Q3226167? |
---|
ჯილდოები |
პრომეთეს ჯილდო - დიდების დარბაზი |
---|
ნათესავ(ებ)ი |
Vera Faddeeva[14] |
---|
ხელმოწერა |
|
---|
|
ევგენი ზამიატინი (რუს. Евгений Замятин, დ. 1 თებერვალი [ ძვ. სტ. 20 იანვარი], 1884, ლებედიანი — გ. 10 მარტი, 1937, პარიზი) — რუსი მწერალი, კრიტიკოსი და პუბლიცისტი. მამა მართლმადიდებელი მღვდელი, ხოლო დედა პიანისტი ჰყავდა. 1893–1896 წლებში ლებედიანის, ხოლო შემდეგ ვორონეჟის გიმნაზიაში სწავლობდა, რომელიც ოქროს მედალზე დაამთავრა. ამავე წელს ჩაირიცხა გემთმშენებლობის ფაკულტეტზე, სანქტ-პეტერბურგის პოლიტექნიკურ ინსტიტუტში. შემდგომ წლებში აქტიური სოციალ-დემოკრატი გახდა, სტუდენტ ახალგაზრდების რევოლუციონერულ გზას გაჰყვა. სწორედ აქ შეხვდა თავის მომავალ მეუღლეს, ლიუდმილა უსოვას. ზამიატინმა თავისი პირველი მოთხრობა 1908 წელს დაწერა, სწავლასთან ერთად პარალელურად მოთხრობებსაც წერდა. მანვე ვიქტორ შკლოვსკისთან ერთად ჩამოაყალიბა ახალგაზრდა მწერალთა ჯგუფი — სერაპიონის ძმები. გარდაიცვალა 1937 წლის 10 მარტს, პარიზში, დაკრძალულია პარიზის სასაფლაოზე, კომუნა ტიეში.
რესურსები ინტერნეტში
სქოლიო