აფონსუ IV გულადი (პორტ. Afonso IV o Bravo; დ. 8 თებერვალი, 1291, ლისაბონი, პორტუგალია — გ. 28 მაისი 1357, ლისაბონი, პორტუგალია) — პორტუგალიის მეფე ბურგუნდიელთა დინასტიიდან 1325 -1357 წლებში. დენიშისა და იზაბელა არაგონელის ვაჟი. იქორწინა 1309 წელს ბეატრისაზე, კასტილიის მეფის, სანჩო IV ასულზე.
ტახტზე ასვლამდე, აფონსუ დიდხანს ეომებოდა თავის მამას. გამეფების შემდეგ კი მტრობდა თავის უკანონო ძმასთან აფონსუ სანჩესთან. საქმე შეიარაღებულ დაპირისპირებებამდე მიდიოდა. ბოლოს დედოფალმა იზაბელამ შეარიგა ისინი. აფონსუ აღარ სდებდა ბრალს ძმას მის წინააღმდეგ მოქმედებებში და დამეგობრდა კიდევაც მასთან. აფონსუ კარგი მმართველი იყო, იცავდა სამართლიაობას. მან ხალხს დიდი მხარდაჭერა გაუწია 1344 წლის დიდი მიწისძვრის დროს და 1348 წლის შავი ჭირის ეპიდემიისას. სიბერეში აფონსუს უთანხმოებები ჰქონდა თავის მემკვიდრესთან პედრუსთან.
ლიტერატურა
- Рыжов, K. (1999). Энциклопедия - Все монархи мира - Западная Европа. Вече, Москва. ISBN 5-7838-0374-X
