სინგაპურში ადამიანის უფლებები — კოდიფიცირებული სინგაპურის კონსტიტუციაში, რომელიც შეესაბამება მისი მოქალაქეების კანონიერ უფლებებს. ეს უფლებები დაცულია კონსტიტუციით და მოიცავს შესწორებებსა და რეფერენდუმებს. უფლებები მნიშვნელოვნად განვითარდა დამოუკიდებლობის მოპოვებიდან დღემდე, პირველი პრემიერმინისტრის ლი კუან იუის ხელმძღვანელობით და დღემდე მიმდინარეობს აღნიშნული პროცესი. ^{[1] [2]} 2018 წელს სინგაპური პრესის თავისუფლების მსოფლიო ინდექსში, „რეპორტიორები საზღვრებს გარეშე“, 151-ე ადგილზე იყო. ^[3] აშშ-ს მიერ დაფუძნებულმა თავისუფლება მსოფლიოში-ს სიაში სინგაპურმა მე-3 ადგილი მოიპოვა 7-დან „პოლიტიკური თავისუფლებისთვის“ და მე-3 7-იდან „სამოქალაქო თავისუფლებებისთვის“ (სადაც 1 არის „ყველაზე თავისუფალი“) 2015 წელს. ^[4]

სინგაპურის კონსტიტუციის მე-14 მუხლით, კერძოდ მე-14 მუხლის პირველი პუნქტით, სინგაპურის მოქალაქეებს გარანტირებული აქვთ სიტყვისა და გამოხატვის თავისუფლება, იარაღის გარეშე მშვიდობიანი შეკრებისა და გაერთიანების უფლებები. როგორც საპარლამენტო დემოკრატია, სინგაპურელებს ასევე აქვთ გარანტირებული დემოკრატიული უფლებები და მათ შეუძლიათ შეცვალონ თავიანთი მთავრობა თავისუფალი და სამართლიანი არჩევნების გზით, თუმცა თეორიულად. ეს ჯერ არ მომხდარა მისი დამოუკიდებლობის მოპოვების შემდეგ, რადგან მმართველმა სახალხო მოქმედების პარტიამ მოიგო ყველა არჩევნები, სხვადასხვა მხარდაჭერითი სისტემის (FPTP) მიხედვით, ხალხის 60–70% –ით. ბოლო არჩევნებში პარტიამ სინგაპურის პარლამენტში 93 ადგილიდან 83 მიიღო, ხოლო დანარჩენი 10 ადგილი მიიღო უმსხვილესმა ოპოზიციურმა პარტიამ, მუშათა პარტიამ . ამერიკულმა Freedom House–მა აღნიშნა, რომ სინგაპურში ჩატარებული არჩევნები თავისუფალია არჩევნების გაყალბებისა და ამომრჩეველზე ზეწოლისგან. ^[5]

ალტერნატიული პარტიები ჯერ კიდევ ადრეულ ეტაპზე არიან, როგორც პოლიტიკური ძალა. უნიკალური კანონების დახმარებით, როგორიცაა საღეჭი რეზინის რეალიზაციის საყოველთაოდ ცნობილი შეზღუდვა, სინგაპურმა მოიპოვა ძიძა სახელმწიფოს რეპუტაცია, სადაც მთავრობა საშუალოზე მეტად იცავს თავის ხალხს. მიუხედავად ამისა, ითვლება რომ ქვეყანაში გამჭვირვალე ხელისუფლებაა. კორუფციის ერთ-ერთი ყველაზე დაბალი მაჩვენებელია მსოფლიოში. უკანასკნელ რეიტინგში ის იყო მესამე, როგორც ყველაზე ნაკლებად კორუმპირებული ქვეყანა და ყველაზე გამჭვირვალე აზიაში. ^[6] ქვეყანა მაღალ ადგილს იკავებს ცხოვრების ხარისხის მაჩვენებლით, განსაკუთრებით განათლებასთან, მშპ ერთ სულ მოსახლეზე, საცხოვრებელ სახლებთან, ადამიანურ კაპიტალთან, ჯანდაცვასთან, სიცოცხლის ხანგრძლივობასა და უსაფრთხოებასთან დაკავშირებით. ^[7] ადამიანის განვითარების ინდექსის სტატისტიკურ კომპოზიტში სინგაპური მოთავსდა როგორც აზიაში ყველაზე მაღალი მაჩვენებლით შეფასებული სუვერენული ქვეყანა. ^[8]

მთავრობამ შეზღუდა სიტყვის თავისუფლება და პრესის თავისუფლება და შეზღუდა სხვა სამოქალაქო და პოლიტიკური უფლებები.

სინგაპურის კონსტიტუცია არ შეიცავს კონფიდენციალურობის უფლებას და მონაცემთა დაცვის აქტი არ იცავს მოქალაქეებს მთავრობის მიერ სანქცირებული მეთვალყურეობისგან. ^[9] მთავრობას არ სჭირდება წინასწარი სასამართლო უფლებამოსილება სათვალთვალო მიყურადების ჩასატარებლად. 2015 წელს აშშ-ს სახელმწიფო დეპარტამენტის მოხსენებაში ნათქვამია, რომ სამართალდამცავ და სამთავრობო უწყებებს აქვთ ფართო ქსელები ინფორმაციის შეგროვებისა და სათვალთვალო კუთხით. სინგაპურელთა უმრავლესობას აქვს განცდა, რომ ხელისუფლება ადევნებს თვალყურს სატელეფონო საუბრებს, სამოქალაქო პირების ინტერნეტის გამოყენებას და რუტინული შემოწმებები ხორციელდება ზოგიერთ ოპოზიციონერ პოლიტიკოსზე და მთავრობის სხვა კრიტიკოსზე. ^[10]

სინგაპურის კანონი, რომელიც 1938 წლით თარიღდება ( სისხლის სამართლის კოდექსი, 377 ა ), კრძალავს სექსუალურ ურთიერთობებს მამაკაცებს შორის, მაგრამ 1999 წლიდან დღემდე არანაირი დევნა არ განხორციელებულა პირადი სექსუალური აქტივობის გამო. ^[11]

2020 წლის მონაცემებით, აშშ–ში დაფუძნებული ტრეფიკინგის ანგარიშში სინგაპური განაწილებულია პირველ რიგში, სადაც ნათქვამია, რომ სინგაპურის მთავრობამ სრულად შეასრულა ტრეფიკინგთან ბრძოლის მინიმალური სტანდარტები. ^{[12] [13]}

სინგაპური სიკვდილით დასჯას ახდენს ჩამოხრჩობით. ეს სავალდებულოა განზრახ და დამამძიმებელ გარემოებაში ჩადენილი მკვლელობისთვის და 14 გრამზე მეტი ჰეროინის ფლობის ან ტრეფიკინგისთვის. ^[14] Amnesty International– ის თანახმად, სინგაპურში აღსრულების ერთ–ერთი ყველაზე მაღალი მაჩვენებელია მსოფლიოში, მის მოსახლეობასთან თანაფარდობით. ^[15] დაახლოებით 400 კრიმინალი ჩამოახრჩვეს 1991 – დან 2003 წლამდე 5 მილიონიან მოსახლეობაში. ^[16]

მთავრობა ამტკიცებს, რომ ყველაზე სერიოზული დანაშაულებისათვის სიკვდილით დასჯა ხორციელდება, რადგან სინგაპური განსაკუთრებით მოწყვლადია მისი მცირე ზომისა და ოქროს სამკუთხედთან მდებარეობის გამო. ^[17]

სინგაპური ევთანაზიის წინააღმდეგია და არ არის ლეგალიზებული.