|
მოა
| მოა |
|---|
![]()
| | მეცნიერული კლასიფიკაცია |
|---|
|
| | ლათინური სახელი |
|---|
|
Dinornis novaezealandiae (Owen, 1843) | | სინონიმები |
|---|
- Moa ingens (Reichenbach, 1850)
- Movia ingens (Reichenbach, 1850)
- Dinornis altus (Owen, 1879)
- Dinornis excelsus (Hutton, 1891)
- Dinornis giganteus (Owen, 1844)
- Dinornis gigas (Owen, 1846)
- Dinornis gracilis (Owen, 1855)
- Dinornis firmus (Hutton, 1891)
- Dinornis ingens (Owen, 1844)
- Dinornis maximus (Haast, 1869)
- Dinornis potens (Hutton, 1891)
- Dinornis strenuus (Hutton, 1893)[1]
- Dinornis struthioides (Lydekker, 1891)
- Dinornis struthoides (Owen, 1844)
- Dinornis torosus (Hutton, 1891)[1]
- Dinornis validus (Hutton, 1891)
- Owenia struthoides (Gray, 1855)
- Palapteryx ingens (Lydekker, 1891)
- Palapteryx plenus (Hutton, 1891)[1]
- Tylopteryx struthoides (Hutton, 1891)
| |
მოა (ლათ. Dinornis novaezealandiae) — დიდი ზომის (3,5 მ სიმაღლის) ამომწყდარი მორბენალი ფრინველი მოასნაირთა რიგისა. ჰქონდათ პატარა და ბრტყელი თავი, მოკლე ნისკარტი, გრძელი კისერი, მასიური ტანი, უტროპო მკერდის ძვალი, სამ- ან ოთხთითიანი ღონიერი, მაღალი ფეხები და განუვითარებელი ფრთები. მოას ნაშთები ცნობილია ადრინდელი პლიოცენური და პლეისტოცენური ნალექებიდან. გავრცელებული იყო ახალი ზელანდიის კუნძულებზე, სადაც შემორჩა XIX საუკუნის დასაწყისამდე.
ლიტერატურა
რესურსები ინტერნეტში
სქოლიო
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Коблик Е. А. Система рецентных и субрецентных палеогнат // Древненёбные птицы (очерки филогении, систематики, биологии, морфологии и хозяйственного использования) / под ред. О. Ф. Черновой, Е. А. Коблика. — М.: Т-во научных изданий КМК, 2010. — С. 57. — 212 с. — ISBN 978-5-87317-635-9
|
|
