კლასტოკარსტი (ბერძ. klastikos — დამსხვრეული და კარსტი) — რელიეფის ზედაპირული და მიწისქვეშა ფორმების ერთობლიობა, რომელიც წააგავს კარსტს. წარმოიქმნება ნატეხი ქანების (კონგლომერატები, ქვიშაქვები, თიხები და სხვა) შემაცემენტებელი ხსნადი კომპონენტების ეროზიისა და გახსნის შედეგად.[1] კლასტოკარსტი მიეკუთვნება ფსევდოკარსტს. იგი აერთიანებს მღვიმეებს, ძაბრებს, ქვაბულებსა და სხვა რელიეფის ფორმებს. კლასტოკარსტული მოვლენები ხასიათდება მექანიკური დენუდაციის სიჭარბით. შედარებით ნაკლებად მონაწილეობს ქიმიური დენუდაცია. ადგილი აქვს აგრეთვე დალექვასა და ჩამოქცევას.[2][3]
ალევროლითების კლასტოკარსტი კირქვის, თაბაშირისა და მარილების, ჩვეულებრივ კარსტში გახსნის მსგავსად, გამოიხატება კირქვის, თაბაშირის ან მარილის ხსნარების შეზავებაში. მიწისქვეშა წყლები აზავებენ შემადგენელ წყლებს. ამასთან, კლასტოკარსტული პროცესების ინტენსივობა დამოკიდებულია შენაზავების კონცენტრაციაზე. ლიოსისებრ თიხნარში, რომელიც ევრაზიის ექსტრაგლაციალურ მხარეში გვხვდება, შეინიშნება მხოლოდ კარსტის ემბრიონული ფორმები — დუბეები. გვალვიან მხარეებში ცნობილია კარსტული ჭები, ხევები, ხიდები და ალევროლითების კლასტოკარსტის სხვა ფორმები.[2]