Perang Révolusi Amérika Sarékat

Perang Revolusi Amérika Sarékat

Saarah pandom jam saka kiwa terus nduwur: Paprangan Bunker Hill, Matine Montgomery di Quebec, Paprangan Cowpens, "Moonlight Battle"
Titimangsa19 April 1775 – 3 September 1783 (&&&&&&&&&&&&&&08.&&&&&08 taun, &&&&&&&&&&&&0137.&&&&&0137 dina)
PernahAmérika Utara Timur, Gibraltar, KapuloanBalearik, Amérika Tengah;
Jajahan kolonial Prancis, Nèderlan, lan Karajan Manunggal ing anak bawana India lan kawasan lain;
Perairan Éropa, Laut Karibia, Samudera Atlantik lan Hindia
Asil

Bedhamèn Paris

  • Kamardikan Amérika Sarékat
Owah-owahan
laladan
Karajan Manunggal kelangan wewengkoné ing pérangan étan Kali Mississippi lan kidul Tlaga-Tlaga gedhé lan Kali St. Lawrence kanggo Amérika Sarékat sing wés merdeka & Spanyol; Spanyol éntuk Florida Timur, Florida Kulon, lan Minorca; Karajan Manunggal nyerahaké Tobago lan Senegal kanggo Prancis.
Républik Nèderlan nyerahaké Negapatnam kanggo Karajan Manunggal.
Péhak kang perang

 Amérika Sarékat
Cithakan:Country data Karajan Prancis Prancis
Cithakan:Country data Républik Nèderlan
Oneida
Tuscarora
Républik Vermont
Asosiasi Watauga
Catawba

Lenape

Kerajaan Britania Raya Karajan Karajan Manunggal

Onondaga
Mohawk
Cayuga
Seneca

Cherokee
Pangarep
Amérika Sarékat George Washington
Amérika Sarékat Nathanael Greene
Amérika Sarékat Horatio Gates
Amérika Sarékat Richard Montgomery-
Amérika Sarékat Daniel Morgan
Amérika Sarékat Henry Knox
Amérika Sarékat Benedict Arnold (Defected)
Amérika Sarékat Friedrich Wilhelm von Steuben
Amérika Sarékat Marquis de La Fayette
Kerajaan Perancis Comte de Rochambeau
Kerajaan Perancis Comte de Grasse
Kerajaan Perancis Duc de Crillon
Kerajaan Perancis Bailli de Suffren
...full list
Kerajaan Britania Raya Lord North
Kerajaan Britania Raya Sir William Howe
Kerajaan Britania Raya Thomas Gage
Kerajaan Britania Raya Henry Clinton (Perang Kamardikan Amérika Sarékat)
Kerajaan Britania Raya Lord Cornwallis #
Kerajaan Britania Raya Sir Guy Carleton
Kerajaan Britania Raya John Burgoyne #
Kerajaan Britania Raya Benedict Arnold
Kerajaan Britania Raya George Rodney
Kerajaan Britania Raya Richard Howe
Kerajaan Britania Raya Wilhelm von Knyphausen
Joseph Brant
...full list
Kakuwatan

Pucuk:
35.000 prajurit Kontinental
44.500 milisi
5.000 pelaut Angkatan Laut Kontinental (puncake taun 1779)[1]
53 kapal (aktif ing siji waktu sasuwéné perang)[1]
12.000 wadya Prancis (ing Amérika)

~60.000 wadya Prancis lan Spanyol (ing Éropa)[2]

Pucuk:
56.000 wadya Karajan Manunggal[butuh sitiran]
78 kapal Angkatan Laut Karajan ing taun 1775[1] 171.000 pelaut[3]
30.000 wadya Jerman[4]
50.000 wadya Loyalis[5]

13.000 penduduk pribumi[6]
Kurban

Amérika Sarékat: 25.000 tewas

  • 8.000 ing paprangan
  • 17.000 amarga sebab liyané

Jumlah kurban Amérika Sarékat: 50.000 mati lan padha luka[7]


Sakuthu: 6.000± wadya Prancis lan Spanyol (ing Éropa)
2.000 wadya Prancis (ing Amérika)

20.000± wadya Angkatan Darat Karajan Manunggal tewas lan padha luka 19.740 pelaut mati [3]
42.000 pelaut desersi [3]

7.554 wadya Jerman mati

Perang Révolusi Amérika Sarékat (1775–1783), Pérang Kamardikan Amérika Sarékat,[8] utawa gur Perang Revolusi ing nagara Amérika Sarékat, awalé minangka salah sawijining perang antarané Karajan Karajan Manunggal lan Amérika Sarékat sing lagi ngadek, nanging kanthi alon-alon dadi perang global antarané Karajan Manunggal ing siji pérangan lan Amérika Sarékat, Prancis, Walanda, lan Spanyol ing pérangan liyané. Perang iki dimenangaké déning Amérika Sarékat kanthi kasil sing campur karo kakuwatan liyané.

Perang iki minangka akibat saka Revolusi Amérika Sarékat. Para kolonis bangkit amarga Undang-Undang Stempel 1765 sing tinemu déning parlemèn Karajan Manunggal sing dudu konstitusional. Parlemèn Karajan Manunggal negasaké manawa panjenengané nduwé hak kanggo nglakokaké pajeg kanggo para kolonis. Kolonis ngeklaim manawa amarga panjenengané penduduk Karajan Manunggal, nolak pajeg tanpa perwakilan rakyat dianggep ilegal. Kolonis Amérika Sarékat minangka Konggrès Kontinental sing dadi siji lan pamaréntahan bayangan ing saben-saben koloni, sanadyan ing awalé isih setia karo Raja. Boikoté Amérika Sarékat karo tèh Karajan Manunggal sing kena pajeg nyurung kadadeyané prastawa Pista Teh Boston taun 1773, sing rusaké momotan teh kapal Karajan Manunggal. London nanggepiné kanthi mandekaké pamaréntahan swatantra ing Massachusetts lan ndelehné ing ngisor kendali prajurit Karajan Manunggal karo Jenderal Thomas Gage minangka gubernuré. Ing wulan April 1775, Gage mudeng manawa senjata lagi dikumpulaké ing Concord, Massachusetts, lan panjenengané ngirimaké wadya Karajan Manunggal kanggo ngrampas lan ngrusak senjata iku mau.[9] Milisi lokal nglawan para wadya lan tembak-tembakan (ndeleng Paprangan Lexington lan Concord). Sawisé bola bali njaluk karo ratu Karajan Manunggal mèlu nimbrung ing parlemèn, kabèh putusan damai mandek nalika Proklamasi Pemberontakan lumantar dekrit ratu, lan penjenengané nanggepiné nganggo Deklarasi Kamardikan salah sijining bangsa sing didaulat anyar, Amérika Sarékat, ing tanggal 4 Juli 1776. Bangsa Loyalis Amérika Sarékat nolak Deklarasi iki lan mihak karo Raja; panjenengané diguwak saka kekuasaan ing ngendi-ngendi papan. Upaya Amérika Sarékat kanggo njembaraké pamberontakan iki tekan Provinsi Quebec lan Florida nanging ora kasil.

Karajan Prancis, Karajan Spanyol, lan Walanda meneng-meneng mènèhi Aliansi Prancis-Amérika Sarékat ya iku wujud amunisi lan senjata karo kaum revolusioner diwiwiti taun 1776. Ing Juni 1776, Amérika Sarékat weés kasil ngendalèkaké saben praja kanthi rata, nanging salanjuté Angkatan Laut Karajan Karajan Manunggal nyerang New York City lan ndadèkaké pangkalan utama penjenengané. Perang iki bola-bali ngalami kadadèan buntu. Angkatan Laut kraton wés nyerang kutha-kutha pasisir liyané ing wektu sedéla, nanging pambrontak ngendalekaké wewengkon désa sing dipanggoni 90 persèn populasi AS. Strategi Karajan Manunggal gumantung ing mobilisasi milisi Loyalis lan ora naté bisa kadadéan. Serangan Karajan Manunggal saka Kanada ing taun 1777 rampung kanthi kalahe prajurit Karajan Manunggal ing Paprangan Saratoga. Kamenangan Amérika Sarékat iki nyurung Prancis lumebu perang kanthi kebukak ing awal 1778, saingga ngimbangaké kakuwatan militèr ing antarané rong pihak. Spanyol lan Walanda—sekuthu Prancis—uga perang karo Karajan Manunggal sasuwené petang taun salanjuté, ngancem invasi ing Karajan Manunggal lan nguji kakuwatan militeré Karajan Manunggal kanthi kegiyatan kampanye ing Éropa. Melu-melune Spanyol ing Perang Revolusi Amérika Sarékat ujung-ujungé ing munduré prajurit Karajan Manunggal saka Florida Kulon, saingga ngamanaké wewengkon kidul Amérika Sarékat. Kamenangan mutlak wadya lautan Karajan Manunggal ing Paprangan Saintes nggagalaké rencana Prancis lan Spanyol kanggo ngusir Karajan Manunggal saka Karibia, lan upaya gabungan Prancis-Spanyol kanggo nduduki pertahanan Karajan Manunggal ing Gibraltar uga rampungé kanthi kalah sing padha.

Anggoné mèlu nagara Prancis kabukti wés kasil [10] sanadyan larang, saingga nggawe gègèr ékonomi Prancis lan nyurung nagara iki ing jurang utang sing gedhé.[11] Kamenangan wadya lautan Prancis ing Chesapeake ujung-ujungé pengepungan déning prajurit gabungan Prancis lan Kontinental sing meksa prajurit Karajan Manunggal kaloro nyerah ing Yorktown, Virginia taun 1781. Paprangan terus nglanjut sasuwené taun 1782, sawatara perundingan perdamaian diwiwiti.

Ing taun 1783, Traktat Paris (1783) mungkasi perang lan ngakui kedaulatan Amérika Sarékat saka teritori sing kanthi kasar dikelilingi déning wewengkon sing saiki dadi Kanada ing lor, Florida ing kidul, lan kali Mississippi ing kulon.[12][13] Prastawa damai iki ing tingkat internasional disetujui lan dibarengi karo ijol-ijolan laladan teritori.

Perjanjian Paris

Réferènsi

  1. a b c Jack P. Greene and J. R. Pole. A Companion to the American Revolution (Wiley-Blackwell, 2003), p. 328.
  2. Montero[butuh klarifikasi] p. 356
  3. a b c Mackesy (1964), pp. 6, 176 (British seamen)
  4. A. J. Berry, A Time of Terror (2006) p. 252
  5. Claude, Van Tyne, The loyalists in the American Revolution (1902) pp. 182–3.
  6. Greene and Pole (1999), p. 393; Boatner (1974), p. 545
  7. American dead and wounded: Shy, pp. 249–50. The lower figure for number of wounded comes from Chambers, p. 849.
  8. British writers generally favor "American War of Independence", "American Rebellion", or "War of American Independence". See Omohundro Institute of Early American History and Culture, Bibliography at the Michigan State University for usage in titles.
  9. "Orders from General Thomas Gage to Lieutenant Colonel Smith, 10th Regiment 'Foot Boston, April 18, 1775". Diarsip saka sing asli ing August 9, 2011. Dibukak ing October 15, 2012.
  10. Greene and Pole, A companion to the American Revolution p 357
  11. Jonathan R. Dull, A Diplomatic History of the American Revolution (1987) p. 161
  12. Dull, A Diplomatic History of the American Revolution ch 18
  13. Lawrence S. Kaplan, "The Treaty of Paris, 1783: A Historiographical Challenge," International History Review, Sept 1983, Vol. 5 Issue 3, pp 431–442

Wacanan lanjutan

Literatur referensi

These are some of the standard works about the war in general which are not listed above; books about specific campaigns, battles, units, and individuals can be found in those articles.

  • Conway, Stephen. The War of American Independence 1775-1783. Publisher: E. Arnold, 1995. ISBN 0-340-62520-1. 280 pages.
  • Bancroft, George. History of the United States of America, from the discovery of the American continent. (1854–78), vol. 7–10.
  • Bobrick, Benson. Angel in the Whirlwind: The Triumph of the American Revolution. Penguin, 1998 (paperback reprint).
  • Fremont-Barnes, Gregory, and Ryerson, Richard A., eds. The Encyclopedia of the American Revolutionary War: A Political, Social, and Military History (ABC-CLIO, 2006) 5 volume paper and online editions; 1000 entries by 150 experts, covering all topics
  • Billias, George Athan. George Washington's Generals and Opponents: Their Exploits and Leadership (1994) scholarly studies of key generals on each side
  • Hibbert, Christopher. Redcoats and Rebels: The American Revolution through British Eyes. New York: Norton, 1990. ISBN 0-393-02895-X.
  • Kwasny, Mark V. Washington's Partisan War, 1775–1783. Kent, Ohio: 1996. ISBN 0-87338-546-2. Militia warfare.
  • Middlekauff, Robert. The Glorious Cause: The American Revolution, 1763–1789. Oxford University Press, 1984; revised 2005. ISBN 0-19-516247-1. online edition
  • Symonds, Craig L. A Battlefield Atlas of the American Revolution (1989), newly drawn maps
  • Ward, Christopher. The War of the Revolution. 2 volumes. New York: Macmillan, 1952. History of land battles in North America.
  • Wood, W. J. Battles of the Revolutionary War, 1775–1781. ISBN 0-306-81329-7 (2003 paperback reprint). Analysis of tactics of a dozen battles, with emphasis on American military leadership.
  • Men-at-Arms series: short (48pp), very well illustrated descriptions:
    • Zlatich, Marko; Copeland, Peter. General Washington's Army (1): 1775–78 (1994)
    • Zlatich, Marko. General Washington's Army (2): 1779–83 (1994)
    • Chartrand, Rene. The French Army in the American War of Independence (1994)
    • May, Robin. The British Army in North America 1775–1783 (1993)
  • The Partisan in War, a treatise on light infantry tactics written by Colonel Andreas Emmerich in 1789.

Pranala njaba

Bibliografi