Sanskrít (devanagarí: संस्कृता वाक्) er klassískt indverskt tungumál, helgisiða tungumál í búddisma, hindúatrú og jaínisma auk þess að vera eitt af 22 opinberum helgisiðatungumálunum Indlands. Það hefur sömu stöðu í Nepal.
Staða þess í menningarheimi Suðaustur-Asíu er álík stöðu latínu og grísku í Evrópu og á Miðjarðarhafssvæðinu og mörg nútímamál á meginlandi Indlands hafa þróast út frá sanskrít.
Svo sem geta má nærri um mál sem teygir sig nokkuð á landi og í tíma er greint á milli nokkurra forma; vedísk sanskrít er elst og kennd við helgirit hindúa, Rigveda, Samaveda, Yajurveda & Atharvaveda. Epísk sanskrít er kölluð mál sagnljóðabálka (Ramayana & Mahabharata) frá 8 f.Kr. - 1 e.Kr. Klassísk sanskrít hefur lifað áfram til þessa dags sem ritmál eftir að hafa dagað uppi sem daglegt talmál.
Greint er á milli eintölu, fleirtölu og tvítölu í hvort tveggja beygingu nafnorða og sagnorða.
Föll nafnorða eru 8: nefnifall, þolfall, þágufall, eignarfall, tækisfall, staðarfall, ávarpsfall og siptifall. Engin einföldun á sér stað í föllum frá vedískri sanskrít til klassískrar en hinsvegar einfaldast sagnbeygingar að mun, viðtengingarháttur til dæmis horfið eða fallið saman við boðhátt.
