1948 öðlaðist Kópavogshreppur sjálfstæði sitt þegar hann var klofinn frá Seltjarnarneshreppi[1] að ósk Seltirninga eftir að Kópavogsbúar höfðu náð stjórnarvöldum í hreppsnefndinni í kosningunum 1946. Aðeins sjö ár liðu þar til Kópavogur öðlaðist kaupstaðarréttindi sökum hraðrar mannfjölgunar.
1948
| Listi
|
|
Hreppsnefndarmenn
|
| A
|
|
Finnbogi Rútur Valdimarsson
|
| A
|
|
Guðmundur Eggertsson
|
| A
|
|
Guðmundur Gestsson
|
| A
|
|
Ingjaldur Ísaksson
|
| B
|
|
Þórður Þorsteinsson
|
| Listi
|
Flokkur
|
|
Atkvæði
|
%
|
Hreppsn.
|
| A
|
A-listinn
|
|
262
|
67,35
|
4
|
| B
|
B-listinn
|
|
113
|
29,35
|
1
|
|
|
Auðir
|
|
13
|
3,34
|
|
|
|
Ógildir
|
|
1
|
0,26
|
|
|
|
Alls
|
|
389
|
100,00
|
5
|
| Kjörskrá og kjörsókn
|
441
|
88,21
|
|
Kosið var 29. janúar 1948. A-listinn eða Framfarafélagið Kópavogur vann hreinan meirihluta[1][2] undir forystu Finnboga Rúts Valdimarssonar.
1950
| Listi
|
|
Hreppsnefndarmenn
|
| A
|
|
Þórður Þorsteinsson
|
| D
|
|
Guðmundur Kolka
|
| G
|
|
Guðmundur Gestsson
|
| G
|
|
Finnbogi Rútur Valdimarsson
|
| G
|
|
Ingjaldur Ísaksson
|
Kosið var 29. janúar 1950. Framfarafélagið hélt meirihluta sínum.[3][4][5]
1954
| Listi
|
|
Hreppsnefndarmenn
|
| B
|
|
Hannes Jónsson
|
| D
|
|
Jósafat Líndal
|
| G
|
|
Finnbogi Rútur Valdimarsson
|
| G
|
|
Ólafur Jónsson
|
| G
|
|
Óskar Eggertsson
|
| Ógilt úrslit
|
| Listi
|
Flokkur
|
|
Atkvæði
|
%
|
Hreppsn.
|
| A
|
Alþýðuflokkurinn
|
|
130
|
13,03
|
0
|
| B
|
Framsókn
|
|
131
|
13,13
|
1
|
| D
|
Sjálfstæðisflokkurinn
|
|
238
|
23,85
|
1
|
| G
|
Óháðir kjósendur
|
|
475
|
47,60
|
3
|
|
|
Auðir
|
|
22
|
2,20
|
|
|
|
Ógildir
|
|
2
|
0,20
|
|
|
|
Alls
|
|
998
|
100,00
|
5
|
| Kjörskrá og kjörsókn
|
1.146
|
87,09
|
|
Mikil dramatík varð í kringum kosningarnar sem áttu upphaflega að fara fram 31. janúar 1954. Þeim var frestað til 14. febrúar af yfirkjörstjórn[6] eftir að sýslumaður Gullbringu- og Kjósarsýslu hafði ógilt undirbúning kosninga[7] sökum deilna Óháðra kjósenda og Sjálfstæðisflokksins um listabókstafinn D[8]. Þegar úrslitin úr kosningunum þann 14. febrúar voru gerð ljós[9] munaði aðeins einu atkvæði á milli A-lista og B-lista. 8. apríl gekk úrskurður sýslunefndar Kjósarsýslu varðandi kæru vegna ógiltra utankjörfundaratkvæða og dæmdi kosningarnar ómerktar[10]. Kjörræðismaður Íslendinga í Minneapolis hafði rifið fylgibréfin frá kjörseðlunum sjálfum og þannig ógilt atkvæðin. Aðeins hafði munað einu atkvæði á milli Framsóknarflokks og Alþýðuflokks og því ljóst að atkvæðin hefðu getað haft úrslitavægi þar á milli. Úrslitin voru því dæmd ómerk og sömu listar og frambjóðendur[11] því í framboði aftur. Kosið var því aftur 16. maí. Skipting hreppsnefndarfulltrúa breyttist ekki[12]. G-listi Óháðra kjósenda hélt meirihluta sínum.
Ári síðar fékk Kópavogur kaupstaðarréttindi og bæjarstjórnarkosningar voru haldnar í október 1955.
Heimildir
- ↑ 1,0 1,1 Morgunblaðið 20. janúar 1948, bls. 7
- ↑ Morgunblaðið 20. janúar 1948, bls. 11
- ↑ Morgunblaðið 31. janúar 1950, bls. 2
- ↑ Morgunblaðið 29. apríl 1951, bls. 2
- ↑ Morgunblaðið 10. júlí 1951, bls. 7
- ↑ Morgunblaðið 23. janúar 1954, bls. 15
- ↑ Morgunblaðið 13. febrúar 1954, bls. 1
- ↑ Morgunblaðið 22. janúar 1954, bls. 1
- ↑ Morgunblaðið 16. febrúar 1954, bls. 16
- ↑ Morgunblaðið 9. apríl 1954, bls. 16
- ↑ Morgunblaðið 16. maí 1954, bls. 6
- ↑ Morgunblaðið 18. maí 1954, bls. 16