Heimsveldi þar sem sólin sest aldrei getur átt við um nokkur heimsveldi í sögunni, en var upphaflega notað í núverandi mynd um spænska heimsveldið í valdatíð Karls 5.^[1] Áður hafði stundum verið sagt að veldi tiltekinna konunga næði „frá sólarupprás til sólarlags“^[2] eða yfir „öll þau lönd sem sólin skín á“^[3] Á 19. öld varð vinsælt að lýsa útbreiðslu og umfangi breska heimsveldisins með þessum orðum. Á hátindi sínum náði breska heimsveldið yfir landsvæði sem spannaði nær öll tímabelti jarðar.^[4] Þessi lýsing hefur líka verið notuð í samhengi bandarískrar heimsvaldastefnu með vísun í lönd þar sem eru bandarískar herstöðvar.^[5]