Sigurlið Úrúgvæ í Suður-Ameríkukeppninni 1917, Saporiti standandi þriðji frá vinstri.
Cayetano Saporiti hóf barnungur að æfa knattspyrnu með smáliðinu Treinta y Tres en gekk sextán ára gamall til liðs við Montevideo Wanderers sem var meðal stórliðanna á upphafsskeiði úrúgvæskrar knattspyrnu. Hann tryggði sér fljótlega aðalmarkvarðarstöðunni og hélt henni að mestu þar til hann lagði hanskana á hilluna árið 1920.
Með Wanderers-liðinu varð hann úrúgvæskur meistari í tvígang, árin 1906 og 1909. Hann vann einnig til ýmissa smærri titla með félagsliði sínu.
Saporiti var markvörður úrúgvæska landsliðsins á fimmtánda ár og lék á þeim tíma 56 landsleiki, sem lengi var met fyrir markvörð í landsliðinu. Hann var afar sigursæll í ýmsum alþjóðakeppnum, sem margar hverjar voru á milli Úrúgvæ og Argentínu. Úrúgvæ varð Suður-Ameríkumeistari í tveimur fyrstu keppnunum, 1916 og 1917 með Saporiti milli stanganna. Í síðarnefndu keppninni meiddist hann þó illa í úrslitaleiknum þegar 20 mínútur voru til leiksloka og þurfti varnarmaðurinn Manuel Varela að taka stöðu hans, þar sem varamenn höfðu ekki enn verið kynntir til sögunnar.
