Xoán Xosé Fernández Abella

Biografía
Nacemento	11 de setembro de 1933 Monforte de Lemos, España
Morte	17 de agosto de 2023 (89 anos)
Formación profesional	Maxisterio, Dereito
Actividade
Ocupación	poeta
Xénero artístico	Poesía

Xoán Xosé Fernández Abella, nado en Monforte de Lemos o 11 de setembro de 1933 e falecido o 17 de agosto de 2023,^[1] foi un escritor galego.

Con estudos de Maxisterio e licenciado en Dereito, foi emigrante en Venezuela entre 1966 e 1972. Foi mestre, entre outros lugares, en Ortigueira. Estivo moi vinculado á Estrada, aínda que nos seus últimos anos residiu en Teo.

Colaborou en diversas publicacións, como La Voz de Ortigueira, Ateneo Ferrolán ou Dorna.

• Poemas galegos, 1976, edición con poemas en galego e castelán.
• Escolma de poemas, 1987, Ediciós do Castro.
• Poemas estradenses e catorce poemas máis, 2005, Edicións Fervenza.
• Poemas de amor, loanza, condena e outros, 2011, Follas Novas.

• Alma de beiramar, 2003, Asociación de Escritores en Lingua Galega.
• Xela Arias, quedas en nós, 2004, Xerais.
• Escrita Contemporánea, homenaxe a Ánxel Casal, 2005, Asociación de Escritores en Lingua Galega.
• Bernardino Graña. Homenaxe no 75 aniversario, 2007, Xerais.
• Unha cesta de pombas e mazás. Homenaxe a Isaac Díaz Pardo, 2013, Academia Real Isaac Díaz Pardo.
• 150 Cantares para Rosalía de Castro (2015, libro electrónico).
• Verbo na arria. Homenaxe literaria a Xohan Xesus González, 2016, Fervenza.
• Pico Sacro. Ferido polo lóstrego e a lenda, 2017, Alvarellos.

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Xoán Xosé Fernández Abella

• Xoán Xosé Fernández Abella, entrevista de Francisco Rozados "Rochi" para a sección Encontros coa Cultura na web Noticieiro Galego, 3 de xuño de 2013.