O viño de Casaquistán é o viño feito en Casaquistán. As orixes da industria vinícola casaca remóntanse ao século VII, cando chegaron á rexión as primeiras cepas de vide procedentes dos países veciños China e Uzbekistán. Aínda que só un 4% da superficie de Casaquistán é ideal para a viticultura, a produción anual de viño alcanza os 236.000 hectolitros a partir dun terreo cultivado de 13.000 hectáreas.[1] Impulsado pola súa riqueza mineral, o país converteuse nun entusiasta consumidor de viño, pero aínda debe importar o 80% do seu consumo de 30 millóns de botellas ao ano.
Historia
Primitiva botella de viño casaco.
A evidencia máis antiga da viticultura en Casaquistán data do século VII da nosa era e foi atopada nos arredores de Shymkent e ao pé dos outeiros de Tian Shan, na provincia de Almaty preto da fronteira con Kirguizistán. Crese que os viños foron introducidos na zona por comerciantes procedentes da provincia chinesa de Xinjiang e das provincias de Fergana e Samarcanda, en Uzbekistán.
Ao longo da historia casaca, a produción do viño mantívose en pequena escala e para o consumo doméstico. A comezos do século XX as adegas de Almaty, Shymkent e Taraz, de propiedade e control gobernamental eran as maiores produtoras. Tras a disolución da Unión Soviética, aumentou de novo o interese polo viño casaco e Rusia converteuse nun dos principais socios comerciais de Casaquistán no comercio do viño.
En xeral, prodúcese un viño de mesa alcanzábel, aínda que a ONU considera que o clima continental podería ser apropiada para a produción dun viño de xeo de alto valor.[2]
