Sinorhizobium meliloti é unha bacteria gramnegativa que fixa o nitróxeno atmosférico. Establece unha relación simbiótica coas leguminosas dos xéneros Medicago, Melilotus e Trigonella, incluíndo a leguminosa modeloMedicago truncatula. Esta simbiose orixina un novo órgano na planta denominado nódulo radicular. A relación considérase simbiótica, xa que a bacteria deixa o exceso de nitróxeno fixado a disposición da planta. S. meliloti é móbil e posúe un grupo de flaxelos peritricos. O seu xenoma contén catro xenes que codifican a flaxelina, entre os que está fliC1C2–fliC3C4.[9] O xenoma contén tres replicóns: un cromosoma (~3.7 megabases) e dous megaplásmidos pSymB (~1.7 megabases) e pSymA (~1.4 megabases). Secuenciáronse ata agora cinco xenomas de S. meliloti: Rm1021,[10] AK83,[11] BL225C,[11] Rm41,[12] e SM11[13] e considérase que 1021 é o tipo silvestre.
A fixación do nitróxeno por S meliloti é interferida polo modificador plástico bisfenol A.[14]
Simbiose
A capacidade de simbiose de S. meliloti débese a xenes que están situados no megaplásmido pSymA.[15] Unha vez que se infiltra no nódulo, a bacteria sofre unha nodulación indeterminada con plantas como as do xénero Medicago. Esta relación simbiótica non se comprende totalmente, xa que parece ser prexudicial para a bacteria porque cando está dentro dos nódulos radiculares diferénciase terminalmente en bacteroides e perde a capacidade de reproducirse independentemente no ambiente do solo.[16]
↑Ba S, Willems A, de Lajudie P, Roche P, Jeder H, Quatrini P, Neyra M, Ferro M, Promé JC, Gillis M, Boivin-Masson C, Lorquin J (April 2002). "Symbiotic and taxonomic diversity of rhizobia isolated from Acacia tortilis subsp. raddiana in Africa". Systematic and Applied Microbiology25 (1): 130–45. PMID12086180. doi:10.1078/0723-2020-00091.
↑Rogel MA, Ormeño-Orrillo E, Martinez Romero E (April 2011). "Symbiovars in rhizobia reflect bacterial adaptation to legumes". Systematic and Applied Microbiology34 (2): 96–104. PMID21306854. doi:10.1016/j.syapm.2010.11.015.
↑The sequence hasn't been officially announced, but is available at NCBI: chromosome, pSymA, pSymB, and pRM41a.
↑Schneiker-Bekel S, Wibberg D, Bekel T, Blom J, Linke B, Neuweger H, Stiens M, Vorhölter FJ, Weidner S, Goesmann A, Pühler A, Schlüter A (August 2011). "The complete genome sequence of the dominant Sinorhizobium meliloti field isolate SM11 extends the S. meliloti pan-genome". Journal of Biotechnology155 (1): 20–33. PMID21396969. doi:10.1016/j.jbiotec.2010.12.018.
↑ 22,022,122,222,322,4S A denominación sistemática dos bacteriófagos utilízase raramente na literatura científica, polo que varios fagos acaban por compartir un mesmo nome. Así, aínda que existe un fago de ARN chamado ΦM12, que infecta as enterobacterias, non é sinónimo do fago de ADN ΦM12 listqado aquí. O mesmo pode acontecer con outros fagos desta lista. Hai que indicar tamén que nesta lista hai dous fagos que foron nomeados independentemente como ΦM5.
↑ 24,024,1Singh RB, Dhar B, Singh BD (1986). "Morphology and general characteristics of viruses active against cowpea Rhizobium CB756 and 32H1". Archives of Virology64 (1): 17–24. PMID7377972. doi:10.1002/jobm.3620270309.
↑ 26,026,126,226,326,426,526,6Krsmanovi-Simic D, Werquin M (1977). "Etude des bactériophages de Rhizobium meliloti." [Study of bacteriophages of Rhizobium meliloti]. Comptes Rendus de l'Académie des Sciences, Série D(en French)284: 1851–1854. and Krsmanovi-Simic D, Werquin M (1973). "Etude des bactériophages de Rhizobium meliloti." [Study of bacteriophages of Rhizobium meliloti]. Comptes Rendus de l'Académie des Sciences, Série D(en French)276 (19): 2745–8. PMID4198859.
↑ 30,030,130,230,330,4Corral E, Montoya E, Olivares J (1978). "Sensitivity to phages in Rhizobium meliloti as a plasmid consequence.". Microbios Letters5: 77–80.
↑ 31,031,131,231,331,4Kowalski M, Małek W, Czopska-Dolecka J, Szlachetka M (2004). "The effect of rhizobiophages on Sinorhizobium meliloti–Medicago sativa symbiosis.". Biology and Fertility of Soils39 (4): 292–294. doi:10.1007/s00374-004-0721-y.
↑Małek W (1990). "Properties of the transducing phage M1 of Rhizobium meliloti.". Journal of Basic Microbiology30 (1): 43–50. doi:10.1002/jobm.3620300114.
↑ 36,036,1Johnson MC, Sena-Veleza M, Washburn BK, Platta GN, Lua S, Brewer TE, Lynna JS, Stroupe ME, Jones KM (December 2017). "Structure, proteome and genome of Sinorhizobium meliloti phage ΦM5: A virus with LUZ24-like morphology and a highly mosaic genome". Journal of Structural Biology200 (3): 343–359. PMID28842338. doi:10.1016/j.jsb.2017.08.005.
↑ 37,037,1Brewer Tess E, Elizabeth Stroupe M, Jones Kathryn M (Dec 25, 2013). "The genome, proteome and phylogenetic analysis of Sinorhizobium meliloti phage ΦM12, the founder of a new group of T4-superfamily phages". Virology. 450-451: 84–97. PMID24503070. doi:10.1016/j.virol.2013.11.027.
↑ 39,039,139,239,339,4Werquin M, Ackermann HW, Levesque RC (1989). "Characteristics and comparative study of five Rhizobium meliloti bacteriophages.". Current Microbiol.18 (5): 307–311. doi:10.1007/BF01575946.
↑ 42,042,1This phage has never been formally reported in the scientific literature. However, the full genomic sequence has been uploaded to NCBI, available here.
↑Novikova NI, Bazenova OV, Simarov BV (1987). "Phage sensitivity of natural and mutant strains of alfalfa nodule bacteria differing by cultural and symbiotic properties. (Summary in English)". Agric. Biol.2: 35–39.
Chi F, Yang P, Han F, Jing Y, Shen S (May 2010). "Proteomic analysis of rice seedlings infected by Sinorhizobium meliloti 1021". Proteomics10 (9): 1861–74. PMID20213677. doi:10.1002/pmic.200900694.